Zebur 52:1-7

¹Neghmichilerning béshigha tapshurulup oqulsun dep, Dawut yazghan «Masqil»; Édomluq Doeg Saul padishahning yénigha bérip: «Dawut Aximelekning öyige kirdi» dep ayghaqchiliq qilghandin kéyin yézilghan: — I nochi batur, Néme üchün rezillikingdin maxtinisen? Tengrining özgermes muhebbiti menggülüktur.   

²Ötkür ustira kebi, Tiling zeher chachmaqchi, U yalghanchiliq toquwatidu.

³Sen yaxshiliqning ornida yamanliqni, Heq sözleshning ornida yalghanchiliqni yaxshi körisen;

⁴Haman ademni nabut qilidighan sözlerni yaxshi körisen, i aldamchi til!

⁵Berheq, Tengri oxshashla séni menggüge yoqitidu; U séni tutuwalidu, yeni öz chédiringdin tartip chiqidu; Tiriklerning zéminidin séni yiltizingdin qomurup tashlaydu. Sélah.

⁶Heqqaniylar buni körüp qorqushidu, We uni mesxire qilip külüp: —

⁷«Qaranglar, Xudani öz yölenchisi qilmighan adem, Peqet öz bayliqlirining köplükige tayan'ghan adem; U ach közlüki bilen küchlendi» — deydu.