6Ad te clamaverunt, et salvi facti sunt; in te speraverunt, et non sunt confusi.
7Ego autem sum vermis, et non homo; opprobrium hominum, et abjectio plebis.
8Omnes videntes me deriserunt me; locuti sunt labiis, et moverunt caput.
9Speravit in Domino, eripiat eum: salvum faciat eum, quoniam vult eum.
10Quoniam tu es qui extraxisti me de ventre, spes mea ab uberibus matris meæ.
11In te projectus sum ex utero; de ventre matris meæ Deus meus es tu:
12ne discesseris a me, quoniam tribulatio proxima est, quoniam non est qui adjuvet.