1Ang Dios mao ang atong dalangpanan ug ang atong kusog, kanunay andam motabang panahon sa kalisdanan.
2Busa dili kami mahadlok, bisan ang kayutaan mausab, bisan ang mga kabukiran mauyog ngadto sa kasingkasing sa kadagatan,
3bisan ang mga tubig magngulob ug mahimong bangis, ug mangatay-ug man ang mga kabukiran sa paglapaw niini. Selah.
4Adunay suba, ang mga tubod niini makahimo sa siyudad sa Dios nga malipayon, ang balaang dapit sa tabernakulo sa Labing Halangdon.
5Ang Dios anaa sa iyang taliwala; dili siya matarog; ang Dios magtabang kaniya, ug himuon niya kini sayo sa kabuntagon.
6Ang mga nasod nagkaguliyang ug ang mga gingharian nauyog; gipatugbaw niya ang iyang tingog, ug ang kalibotan natunaw.
7Si Yahweh nga pangulo sa kasudalohang anghel nagauban kanato; ang Dios ni Jacob mao ang atong dalangpanan. Selah
8Dali, tan-awa ang nabuhat ni Yahweh, ang pagkaguba nga iyang nahimo sa kalibotan.
9Iyang gipahunong ang mga gubat hangtod sa kinatumyan sa kalibotan; iyang pangbalion ang pana ug putolputolon ang bangkaw; ug iyang sunogon ang mga taming.
10Paghilom ug sayri nga ako ang Dios; ituboy ako sa mga kanasoran; ituboy ako sa kalibotan.