1Bulahan ang tawo nga gipasaylo na ang kalapasan, ang sala gitabonan na.
2Bulahan ang tawo nga wala na isipa ni Yahweh nga sad-an ug wala nay paglimbong sa espiritu.
3Sa dihang nagpakahilom ako, nagkagabok ang akong kabukogan samtang nag-agulo sa ako tibuok adlaw.
4Kay adlaw ug gabii ang imong kamot nagkabug-at nganhi kanako. Nalawos ang akong kusog sama sa panahon sa ting-init. Selah
5Unya giila ko ang akong sala diha kanimo ug wala ko gililong ang akong mga daotang buhat. Miingon ako, “Isugid ko ang akong mga kalapasan kang Yahweh,” ug gipasaylo mo ang pagkadaotan sa akong sala. Selah.
6Tungod niini, ang tanang diosnon angay mag-ampo kanimo sa panahon sa dakong kalisdanan. Unya sa dihang moawas ang baha, dili kini moabot niadtong mga tawhana.
7Ikaw ang akong tagoanan; bantayan mo ako gikan sa kasamok. Palibotan mo ako uban sa mga awit sa kadaogan. Selah
8Mandoan ug tudloan ko ikaw sa dalan nga imong pagalaktan. Mandoan ko ikaw samtang nagatan-aw ako kanimo.
9Ayaw pagpahisama sa kabayo o sama sa mula, nga walay salabotan; pinaagi lamang sa rinda ug latigo nga maoy nagdumala kanila kung asa nimo sila buot paadtuon.
10Daghan ang kagul-anan sa daotang mga tawo, apan nagpalibot ang matinud-anong kasabotan ni Yahweh niadtong nagsalig kaniya.
11Paglipay diha kang Yahweh, ug pagmaya, kamong mga matarong; singgit sa kalipay, kamong tanan nga matarong ang kasingkasing.
