Mga Awit 119:139-153

¹³⁹Winasak ako ng galit dahil kinakalimutan ng mga kalaban ko ang mga salita mo.

¹⁴⁰Labis nang nasubok ang iyong salita, at iniibig ito ng iyong lingkod.

¹⁴¹Ako ay walang halaga at inalipusta, pero hindi ko pa rin kinalilimutan ang mga tagubilin mo.

¹⁴²Ang katarungan mo ay matuwid magpakailanman, at ang batas mo ay mapagkakatiwalaan.

¹⁴³Kahit na natagpuan ako ng bagabag at paghihirap, ang kautusan mo pa rin ang aking kasiyahan.

¹⁴⁴Ang mga utos mo sa tipan ay matuwid magpakailanman; bigyan mo ako ng pang-unawa para ako ay mabuhay. QOPH.

¹⁴⁵Nanawagan ako ng buong puso, “Sagutin mo ako, Yahweh, iingatan ko ang mga alituntunin mo.

¹⁴⁶Tumatawag ako sa iyo; iligtas mo ako, at susundin ko ang mga utos mo sa tipan.

¹⁴⁷Bumabangon ako bago sumikat ang araw at humihingi ng tulong. Umaasa ako sa mga salita mo.

¹⁴⁸Mulat ang aking mga mata bago magpalit ng mga yugto ang gabi, para mapagnilayan ko ang mga salita mo.

¹⁴⁹Dinggin mo ang aking tinig sa katapatan mo sa tipan; panatilihin mo akong buhay, Yahweh, gaya ng ipinangako mo sa matuwid mong mga utos.

¹⁵⁰Papalapit nang papalapit sa akin ang mga umuusig sa akin, pero malayo sila sa iyong batas.

¹⁵¹Ikaw ay malapit, Yahweh, at lahat ng mga kautusan mo ay mapagkakatiwalaan.

¹⁵²Natutunan ko noon mula sa mga utos mo sa tipan na itinakda mo ang mga ito magpakailanman. RESH

¹⁵³Tingnan mo ang aking mga paghihirap at tulungan mo ako, dahil hindi ko kinalilimutan ang batas mo.