Mga Awit 119:139-144

¹³⁹Winasak ako ng galit dahil kinakalimutan ng mga kalaban ko ang mga salita mo.

¹⁴⁰Labis nang nasubok ang iyong salita, at iniibig ito ng iyong lingkod.

¹⁴¹Ako ay walang halaga at inalipusta, pero hindi ko pa rin kinalilimutan ang mga tagubilin mo.

¹⁴²Ang katarungan mo ay matuwid magpakailanman, at ang batas mo ay mapagkakatiwalaan.

¹⁴³Kahit na natagpuan ako ng bagabag at paghihirap, ang kautusan mo pa rin ang aking kasiyahan.

¹⁴⁴Ang mga utos mo sa tipan ay matuwid magpakailanman; bigyan mo ako ng pang-unawa para ako ay mabuhay. QOPH.