Luka 22:14-60

¹⁴Kndă avinjit vrijamja dă aja, Isusu alat loku la astal ku apostoli.

¹⁵“Am čeznit ku tot sufljetu să mălănk ku voj asta vičeră d Pashă majdată d muka mja.

¹⁶Vă zăk kă nu maj u mălănk više păn god nusă ispunjaštje ăn cara alu Dimizovuluj.”

¹⁷Ja paru ku vinu, zahvaljaštje š zăče: “Lăc š podjeljic ăntră voj.

¹⁸Vă zăk d akuša numaj bjavă vin pănă nu vinje cara alu Dimizovuluj.”

¹⁹Ja atunća mălaju, ja zahvaljit d jel, l frnđe š lă podjeljaštje š lji zče: “Asta je tijela mja karje să predajaštje d voj. Asta făčec mije pă spomen.”

²⁰Kănd amănkat, alat paru ša zăče: “Astă par je sănđilje alu măjev, sănđilje alu savezu alu Nov, karje să varsă d voj.

²¹Ali jakă, izdajniku ală măjev šadje ku minje la astal.

²²Jo Bijatu alu Omuluj, mora s mor kum je određit, ali teško ali ola karje izdajaštje p minje!”

²³Učenikurlje ănčapje ăntrije je s ăn trijabă činje dnă je arputja s fakă aša čeva.

²⁴Ăn čapje s s prepirjaskă d aja činje dn je arăfi maj marje.

²⁵Isusu lji zăče: “Kraljurlje alu pămăntusa vladjaštje ku narodu luj š provodjaskă vlast. Je s kjamă lumja karje fače binje.

²⁶Ali voj nu făčec aša! Naprotiv, maj marje ăntrău voj s fije kašă ăla majmik, a vođa kašă sluga.

²⁷Jer činje je majmarje, ăla karje šadje la astal ili ăla karje lă služaštje? Ăla la astal, dănă? A jo, jakă, vă služăsk.

²⁸Mi azrmas vjerni ăn kušnilje alji mjalje.

²⁹Dă aja v ăn baštină dau kraljevskă čast će mije a predajit tatimjo

³⁰s mănkăc š bjec la astalu mjev ăn cara alu mjev te s šădjec p prijestolje š sudic duavăsprijače (12) plemenurj alu Izrael.”

³¹“Šimune, Šimune, Sotona a čirut k vă puatje s vă prosijaskă kašă kum s prusijaštje gruvu.

³²Ali mam rugat d tinje săc vjera nu nestajaskă. D aja, kndă jar tă obratješt mije, učvrăstjaštje p fraci tăjej!”

³³Petar je zăče: “Domnulje, jo sănt spreman s pljek ku tinje ăn tamnică š ăn muartje!”

³⁴Isusu zăče: “C zăk, Petre, majdată će kukošu kăntă, d trijej vorjă osă odreknještj k upštje m kunoštjă.

³⁵Isusu lji intrjabă: “Kănd vam trimjes p drum fărd banj, fărd tašnă š sandalje, dali će va nedostajit?” Je odgovorjaštje: “Natribut.”

³⁶Isus zăče: “Ali akuša, činje arje banj, săla dukă! Tašna isto! Činje narje mač, s vindă cualjilje š slă kunpră d jel

³⁷jer kă vă zăk, mora s ispunjaskă aja će d minje skrije ăn svetă pismă: “Lumja la ubrojit ka članu alu grupăj karje prekršaštje zakonu.' Tot će prorokurlje askris d minje osă s ispunjaskă.”

³⁸Je azăs: “Domnulje, avjem ačija doj (2) mačulj!” Odguvurjaštje Isusu: “Dustulj je.”

³⁹Atunća Isusu sa dus dnă trg š sa uputit, kaš obično, p Maslinskă goră. Učenikurlje sa dus dpă jel.

⁴⁰Kndă a žuns, lji zăče: “Rugăcăvă s nukădjec la kušnje!”

⁴¹Sa udaljit dla je ktje puatje săsa runče bălăvanu. A kleknit š sa rugăat:

⁴²“Tato, aku tu vrijaj, uklonjaštje asta dăla minje s nu bjav d parusta d patjală! Ipak, s fije palu volja ata a nu pa mja.”

⁴³Š atunća ji sa pokazăt anđeo š la ohrabrit.

⁴⁴Tot maj mult sa rugat, ăn muartă munkă, a znoju ji postanjaštje ka kaplja d sănđe ča kăzut p pămnt.

⁴⁵Napokon s skuală, pljakă la učenikurjă š lji găsaštje kum s kulkă, iscrpic d žalost.

⁴⁶Isusu ăn trijabă: “Dăče v kulkăc? Skulăc š “rugăcăvă s nukădjec la kušnje!

⁴⁷Păn još aurbit, sa pojavit mult lumje, a pngălă lumjaja Juda, unu dnă je dojsprijače (12) apostolurj. S približaštje alu Isusuluj š lă surută.

⁴⁸Isusu aluj zăče: “Juda, zar ku poljubacu izdaješt pă Bijatu alu Omuluj?”

⁴⁹Kănd učenikurlje avizut česă s spremjaštje, je azsă: “Domnulje, sălji naoadnim ku maču?”

⁵⁰š unu dnă je aluvit pă argatu alu marje svečenikuluj š jatijat desna urjajkje.

⁵¹Ali Isusu zăče: “lji dopustic! Nuvă opirică više!” A dărit alu argatulul urjajkja š la iscjelit.

⁵²Atunća zăče alu lumjej karje apljikat pă jel, alu glavni popilor, stražari alu hramuluj š starješăna: “Aspljikat pă minje ku mačurlje š toljagurlje ka pă butovnik!

⁵³Dăče nu mas pukat ăn Hram? Tuată zuva irjam ăklo ku voj. Ali asta je trenutku alu vostru š vladjaštje nuaptja.”

⁵⁴Pă Isusu la pukă š la duče ăn kasă la svečeniku alu marje. A Petar d dăpartje la pratit.

⁵⁵Ăn mižlokuluj d bătutură stražari a prinsă fok š sa ănklzăzt pănglă ja. Petar šadje ku je.

⁵⁶Njeka sluškinje s ujtă kum jel šadje pănglă fok, lă pratjaštje š zăče: “Š ăsta irja ku Isusu!”

⁵⁷A Petar ančiput să mintă: “Pa jo nič kă l kunoskă, măjarjo!”

⁵⁸Njesta majklo, njeko altu la vizut š azăs: “š tu ješt unu d je!” Petar odgovorjaštje: “Nusănt, omulje!”

⁵⁹Dăpă otprilike unu sat, njeko altu tvrdja: “Ăsta zaista irja ku jel! Galilejac je!”

⁶⁰Petar zăče: “Nuštiv dă čaja urbic, omulje!”. Ăn trenula, pănă još aurbit, akăntat kukošu.