Luka 15:6-19

⁶Atunća kjem p ortaći š p komšăji s lji zăć: “Raduicăvă ku minje! Agăsăt p vuaja karje sapurdut!”

⁷Istina je: k p ćjerj isto s fije marje radost d unu om karje grešaštje karje s okrinjaštje la Dimizov nego d nuavăzăć š nuavă (99) lumje karje je pravedni karje nu trjebje s okrinjask la Dimizov.”

⁸Karje aja mujarje, s ajbe zjaće (10) banj d arđint š unu pjardje, a će nu prinz lumina, amătăra kasa š pažljivo kăta s ju găsaskă?

⁹A kănd ju găsaštje, akima p ortakinjilje š p komšiji š azăća: “Raduicăvă ku minje! Agăsăt banji karje apurdut!”

¹⁰Istina je k je marje radost ăn ćjer sujătă š anđeli alu Dimizov samo d unu omu karje irja grešnik karje sa okrenit la Dimizov.

¹¹Isusu nastavjaštje: “Afost unu om karje avut doj fićorj.

¹²Alu tănăr fićor ji zăće: “Tato, akuma adăm talu d imanje će mi pripadjaštje.” Š tata podiljaštje imanje ătră doj fićorj.

¹³Atrikut duavă trje zălje fićoru alu tănăr apokupit tot, š apikat maj dăpartje š klo kum trija aša š potrušăt tuatje banji

¹⁴kănd apotrošăt tuatje banji, ăn lokula karje irja afost marje fuamje š atunća jel navut dosta s trijaskă š s ja mănkarje

¹⁵Sa zaposlit la om karje trija ăn satula, ja păza porći p livadă,

¹⁶Alu tănurula irja tăta fuamje k amăka š ljuskilje d maunje mće lja măka porći, ali nimilja nu lja dat.

¹⁷Kănd napokon avinit sebi š zăće: “Toc argacă alu tatimjov karje ukrijază irje mănkarje majmult nego ćije dosta d măkat, a jo aića mor d fuamje!

¹⁸Pljek la tatimjev akas, š ji zăk: “Tato apogrăšăt š cije š alu Dimizov.

¹⁹Nu săt vrjedan više s mikjem bijatu alu tov. Mărog d tinje, primjaštimă s ukrjez la tinje ka argatu alu tov.” “