Hooglied 7:6-13

⁶Wat zijt ge schoon, wat zijt ge bevallig, Een liefste vol bekoorlijkheid!

⁷Uw slanke leest is als een palm, Uw borsten trossen van druiven.

⁸Ik dacht: Ik wil de palm beklimmen, Zijn dadels grijpen. Uw borsten mogen voor mij zijn Als druiventrossen uit de wingerd; De geur van uw adem als appels,

⁹Uw mond als de edelste wijn….Die rechtens naar mijn beminde stroomt, Maar afgeleefde lippen ontvliedt!

¹⁰Neen, ik blijf van mijn beminde, En zijn verlangen gaat uit naar mij! …

¹¹Ach kom, mijn beminde, Gaan wij uit naar het veld; Laat ons overnachten in dorpen, Gaan wij vroeg de wijngaarden in.

¹²Laat ons zien, of de wijnstok al uitbot, Of de bloesems zijn opengegaan, Of de granaten al bloeien: Daar zal ik u mijn liefde schenken!

¹³De liefdeappelen verspreiden hun geur, Boven onze deur hangen de kostelijkste vruchten, Jonge vruchten en oude: Ik spaarde ze voor u, mijn beminde!