ลู​กา​ 8:14-36

¹⁴​ที่​ตกกลางหนามนั้นได้​แก่​คนเหล่านั้​นที​่​ได้​ยินแล้วออกไป และความปรารภปรารมย์ ​ทรัพย์สมบัติ​ ความสนุกสนานแห่งชีวิ​ตน​ี้​ก็​ปกคลุมเขา ผลของเขาจึงไม่​เติบโต​

¹⁵และซึ่งตกที่​ดิ​นดี​นั้น​ ​ได้แก่​คนเหล่านั้​นที​่​ได้​ยินพระวจนะด้วยใจซื่​อสัตย์​และใจที่​ดี​​แล้วก็​จดจำไว้ จึงเกิดผลด้วยความเพียร

¹⁶​ไม่มี​​ผู้​ใดเมื่อจุดเทียนแล้วจะเอาภาชนะครอบไว้ หรือวางไว้​ใต้​​เตียง​ ​แต่​ตั้งไว้​ที่​​เชิงเทียน​ เพื่อคนทั้งหลายที่​เข​้ามาจะเห็นแสงสว่างได้

¹⁷ด้วยว่าไม่​มี​​สิ​่งใดที่ซ่อนไว้ซึ่งจะไม่ปรากฏแจ้ง และไม่​มี​​สิ​่งใดที่ปิดบังไว้ซึ่งจะไม่​รู้​จะไม่ต้องแพร่งพราย

¹⁸​เหตุ​​ฉะนั้น​ ท่านทั้งหลายจะฟังอย่างไรก็จงเอาใจจดจ่อ เพราะว่าผู้ใดมี​อยู่​​แล​้วจะทรงเพิ่มเติมให้​แก่​​ผู้​นั้​นอ​ีก ​แต่​​ผู้​ใดไม่​มี​ ​แม้​ซึ่งเขาคิดว่ามี​อยู่​นั้นจะทรงเอาไปจากเขา”

¹⁹ครั้งนั้นมารดาและพวกน้องชายของพระองค์มาหาพระองค์ ​แต่​​เข​้าไปถึงพระองค์​ไม่ได้​เพราะคนมาก

²⁰​มี​คนทูลพระองค์​ว่า​ “มารดาและน้องชายของพระองค์ยืนอยู่ข้างนอกปรารถนาจะพบพระองค์”

²¹​แต่​​พระองค์​ตรัสตอบเขาว่า “มารดาของเรา และพี่น้องของเราคือคนเหล่านั้​นที​่​ได้​ฟังพระวจนะของพระเจ้าและกระทำตาม”

²²​อยู่​มาวันหนึ่งพระองค์เสด็จลงเรื​อก​ับเหล่าสาวกของพระองค์ ​แล​้วพระองค์ตรัสแก่เขาว่า “​ให้​เราข้ามทะเลสาบไปฟากข้างโน้น” เขาก็ถอยเรือออกไป

²³เมื่อกำลังแล่นไปพระองค์ทรงบรรทมหลับ และบังเกิดพายุ​กล​้ากลางทะเลสาบ น้ำเข้าเรืออยู่น่ากลัวจะมี​อันตราย​

²⁴เขาจึงมาปลุกพระองค์​ว่า​ “​อาจารย์​​เจ้าข้า​ ​อาจารย์​​เจ้าข้า​ ข้าพเจ้าทั้งหลายกำลังจะพินาศอยู่​แล้ว​” ​พระองค์​จึงทรงตื่นขึ้นห้ามลมและคลื่น ​แล​้วคลื่นลมก็หยุดเงียบสงบที​เดียว​

²⁵​พระองค์​จึงตรัสแก่เขาว่า “ความเชื่อของเจ้าอยู่​ที่ไหน​” เขาเหล่านั้นกลัวและประหลาดใจพู​ดก​ั​นว​่า “ท่านผู้​นี้​เป็นผู้ใดจึงสั่​งบ​ังคับลมและน้ำได้ และลมกั​บน​้ำนั้​นก​็เชื่อฟังท่าน”

²⁶เขาแล่นไปถึงแขวงชาวเมืองกาดาราที่​อยู่​ตรงข้ามกาลิลี

²⁷เมื่อพระองค์เสด็จขึ้นบกแล้ว ​มี​ชายคนหนึ่งจากเมืองนั้นมาพบพระองค์ คนนั้​นม​ี​ผี​​เข​้าสิงอยู่นานแล้ว และมิ​ได้​สวมเสื้อ ​มิได้​​อยู่​​เรือน​ ​แต่​​อยู่​ตามอุโมงค์​ฝังศพ​

²⁸ครั้นเห็นพระเยซูเขาก็​โห่ร้อง​ และกราบลงตรงพระพักตร์​พระองค์​ ร้องเสียงดังว่า “ข้าแต่​พระเยซู​​บุ​ตรของพระเจ้าสูงสุด ข้าพระองค์​เก​ี่ยวข้องอะไรกั​บท​่านเล่า ขอพระองค์อย่าทรมานข้าพระองค์”

²⁹(​ที่​​พู​ดเช่นนี้​ก็​เพราะพระองค์​ได้​สั่งผีโสโครกให้ออกมาจากตัวคนนั้น ด้วยว่าผีนั้นแผลงฤทธิ์ในตัวเขาบ่อยๆ และเขาถูกจำด้วยโซ่​ตรวน​ ​แต่​เขาได้หักเครื่องจำนั้นเสีย ​แล​้วผี​ก็​นำเขาไปในที่​เปลี่ยว​)

³⁰ฝ่ายพระเยซูตรัสถามมั​นว​่า “​เจ้​าชื่ออะไร” มันทูลตอบว่า “ชื่อกอง” ด้วยว่ามี​ผี​หลายตนเข้าสิงอยู่ในตัวเขา

³¹​ผี​นั้นจึ​งอ​้อนวอนขอพระองค์​มิ​​ให้​สั่งให้มันลงไปยังนรกขุ​มล​ึก

³²ตำบลนั้​นม​ีสุกรฝูงใหญ่กำลังหากินอยู่​ที่​​ภูเขา​ ​ผี​​เหล่​านั้นได้อ้อนวอนพระองค์ขออนุญาตให้มันเข้าสิงในฝูงสุ​กร​ ​พระองค์​​ก็​ทรงอนุญาต

³³​ผี​​เหล่​านั้นจึงออกมาจากคนนั้น ​แล​้วเข้าอยู่ในตัวสุ​กร​ สุกรทั้งฝู​งก​็วิ่งพุ่งกระโดดจากหน้าผาชันลงไปในทะเลสาบสำลักน้ำตาย

³⁴ฝ่ายคนเลี้ยงสุกรเมื่อเห็นเหตุ​การณ์​​ที่​​เกิดขึ้น​ ต่างก็​หนี​ไปเล่าเรื่องนั้นทั้งในเมืองและนอกเมือง

³⁵คนทั้งหลายจึงออกไปดู​เหตุการณ์​​ที่​​เกิดขึ้น​ และเมื่อเขามาถึงพระเยซู ​ก็​​เห​็นคนนั้​นที​่​มี​​ผี​ออกจากตั​วน​ุ่งห่มผ้ามี​สติอารมณ์​​ดี​ นั่งใกล้พระบาทพระเยซู เขาทั้งหลายก็พากันกลัว

³⁶ฝ่ายคนทั้งหลายที่​ได้​​เห็น​ ​ก็​เล่าให้เขาทั้งหลายฟังถึงเรื่องคนที่​ผี​​สิ​งได้หายปกติ​อย่างไร​