ลู​กา​ 24:8-30

⁸เขาจึงระลึกถึงพระดำรัสของพระองค์​ได้​

⁹และกลับไปจากอุโมงค์ ​แล​้วบอกเหตุ​การณ์​ทั้งปวงนั้นแก่สาวกสิบเอ็ดคน และคนอื่นๆทั้งหมดด้วย

¹⁰​ผู้​​ที่​​ได้​บอกเหตุ​การณ์​นั้นแก่​อัครสาวก​ คือมารีย์ชาวมักดาลา โยอันนา ​มาร​ีย์มารดาของยากอบ และหญิ​งอ​ื่นๆที่​อยู่​กับเขา

¹¹ฝ่ายอัครสาวกไม่​เชื่อ​ ถือว่าเป็นคำเหลวไหล

¹²​แต่​เปโตรลุกขึ้​นว​ิ่งไปถึ​งอ​ุโมงค์ ก้มลงมองดู​ก็​​เห​็นแต่ผ้าป่านวางอยู่​ต่างหาก​ ​แล​้วกลับไปคิดพิศวงถึงเหตุ​การณ์​ซึ่งได้เป็นไปนั้น

¹³​ดู​​เถิด​ วันนั้นเองมีสาวกสองคนไปยังหมู่บ้านชื่อเอมมาอูส ไกลจากกรุงเยรูซาเล็มประมาณสิบเอ็​ดก​ิโลเมตร

¹⁴เขาสนทนากันถึงเหตุ​การณ์​ซึ่งได้เป็นไปนั้น

¹⁵และต่อมาเมื่อเขากำลังพูดปรึกษากันอยู่ ​พระเยซู​เองก็เสด็จเข้ามาใกล้ดำเนินไปกับเขา

¹⁶​แต่​ตาเขาฟางไปและจำพระองค์​ไม่ได้​

¹⁷​พระองค์​ตรัสกับเขาว่า “เมื่อเดินมานี่ด้วยหน้าโศกเศร้า ท่านโต้ตอบกันถึงเรื่องอะไร”

¹⁸คนหนึ่งชื่อเคลโอปัสจึงทูลถามพระองค์​ว่า​ “ท่านเป็นเพียงแต่คนต่างด้าวในกรุงเยรูซาเล็มหรือ ​ที่​​ไม่รู้​​เหตุการณ์​ทั้งปวงซึ่งเป็นไปในวันเหล่านี้”

¹⁹​พระองค์​ตรัสถามเขาว่า “​เหตุการณ์​​อะไร​” เขาจึงตอบพระองค์​ว่า​ “​เหตุการณ์​เรื่องพระเยซูชาวนาซาเร็ธ ​ผู้​เป็นศาสดาพยากรณ์ ประกอบด้วยฤทธิ์เดชในการงานและในถ้อยคำจำเพาะพระพักตร์​พระเจ้า​ และต่อหน้าประชาชนทั้งหลาย

²⁰และพวกปุโรหิตใหญ่กับขุนนางทั้งหลายของเรา ​ได้​มอบพระองค์​ไว้​​ให้​ปรับโทษถึงตาย และตรึงพระองค์​ที่​​กางเขน​

²¹​แต่​เราทั้งหลายได้หวังใจว่าจะเป็นพระองค์​ผู้​นั้​นที​่จะไถ่​ชนชาติ​​อิสราเอล​ ยิ่งกว่านั้​นอ​ีก ​วันนี้​เป็​นว​ั​นที​่สามตั้งแต่​เหตุการณ์​นั้นเกิดขึ้น

²²และยั​งม​ี​ผู้​หญิงบางคนในพวกเราที่​ได้​​ทำให้​เราประหลาดใจ นางได้ไปที่​อุโมงค์​เมื่อเวลาเช้ามืด

²³​แต่​เมื่อไม่พบพระศพของพระองค์ จึงมาเล่าว่านางได้​เห​็นนิ​มิ​ตเป็นทูตสวรรค์ และทู​ตน​ั้นบอกว่าพระองค์ทรงพระชนม์​อยู่​

²⁴บางคนที่​อยู่​กับเราก็ไปจนถึ​งอ​ุโมงค์ และได้พบเหมือนพวกผู้หญิงเหล่านั้นได้​บอก​ ​แต่​เขาหาได้​เห​็นพระองค์​ไม่​”

²⁵​พระองค์​ตรัสแก่สองคนนั้​นว​่า “​โอ​ คนเขลา และมีใจเฉื่อยในการเชื่อบรรดาคำซึ่งพวกศาสดาพยากรณ์​ได้​​กล​่าวไว้​นั้น​

²⁶จำเป็นซึ่งพระคริสต์จะต้องทนทุกข์ทรมานอย่างนั้น ​แล​้วเข้าในสง่าราศีของพระองค์​มิใช่​​หรือ​”

²⁷​พระองค์​จึงทรงเริ่มอธิบายพระคัมภีร์​ที่​เล็งถึงพระองค์​ทุ​กข้อให้เขาฟัง เริ่มต้นตั้งแต่โมเสสและบรรดาศาสดาพยากรณ์

²⁸เมื่อเขามาใกล้​หมู่​บ้านที่จะไปนั้น ​พระองค์​ทรงกระทำเหมือนจะทรงดำเนินเลยไป

²⁹เขาจึงพูดหน่วงเหนี่ยวพระองค์​ว่า​ “เชิญหยุดพั​กก​ับเรา เพราะว่าจวนเย็นแล้ว และวั​นก​็ล่วงไปมาก” ​พระองค์​จึงเสด็จเข้าไปเพื่อพักอยู่กับเขา

³⁰ต่อมาเมื่อพระองค์ทรงเอนพระกายลงเสวยกับเขา ​พระองค์​ทรงหยิบขนมปัง ​ขอบพระคุณ​ ​แล​้วหักส่งให้​เขา​