പ്രേരിതാഃ 25:10-24

¹⁰തതഃ പൗല ഉത്തരം പ്രോക്തവാൻ, യത്ര മമ വിചാരോ ഭവിതും യോഗ്യഃ കൈസരസ്യ തത്ര വിചാരാസന ഏവ സമുപസ്ഥിതോസ്മി; അഹം യിഹൂദീയാനാം കാമപി ഹാനിം നാകാർഷമ് ഇതി ഭവാൻ യഥാർഥതോ വിജാനാതി|

¹¹കഞ്ചിദപരാധം കിഞ്ചന വധാർഹം കർമ്മ വാ യദ്യഹമ് അകരിഷ്യം തർഹി പ്രാണഹനനദണ്ഡമപി ഭോക്തുമ് ഉദ്യതോഽഭവിഷ്യം, കിന്തു തേ മമ സമപവാദം കുർവ്വന്തി സ യദി കൽപിതമാത്രോ ഭവതി തർഹി തേഷാം കരേഷു മാം സമർപയിതും കസ്യാപ്യധികാരോ നാസ്തി, കൈസരസ്യ നികടേ മമ വിചാരോ ഭവതു|

¹²തദാ ഫീഷ്ടോ മന്ത്രിഭിഃ സാർദ്ധം സംമന്ത്ര്യ പൗലായ കഥിതവാൻ, കൈസരസ്യ നികടേ കിം തവ വിചാരോ ഭവിഷ്യതി? കൈസരസ്യ സമീപം ഗമിഷ്യസി|

¹³കിയദ്ദിനേഭ്യഃ പരമ് ആഗ്രിപ്പരാജാ ബർണീകീ ച ഫീഷ്ടം സാക്ഷാത് കർത്തും കൈസരിയാനഗരമ് ആഗതവന്തൗ|

¹⁴തദാ തൗ ബഹുദിനാനി തത്ര സ്ഥിതൗ തതഃ ഫീഷ്ടസ്തം രാജാനം പൗലസ്യ കഥാം വിജ്ഞാപ്യ കഥയിതുമ് ആരഭത പൗലനാമാനമ് ഏകം ബന്ദി ഫീലിക്ഷോ ബദ്ധം സംസ്ഥാപ്യ ഗതവാൻ|

¹⁵യിരൂശാലമി മമ സ്ഥിതികാലേ മഹായാജകോ യിഹൂദീയാനാം പ്രാചീനലോകാശ്ച തമ് അപോദ്യ തമ്പ്രതി ദണ്ഡാജ്ഞാം പ്രാർഥയന്ത|

¹⁶തതോഹമ് ഇത്യുത്തരമ് അവദം യാവദ് അപോദിതോ ജനഃ സ്വാപവാദകാൻ സാക്ഷാത് കൃത്വാ സ്വസ്മിൻ യോഽപരാധ ആരോപിതസ്തസ്യ പ്രത്യുത്തരം ദാതും സുയോഗം ന പ്രാപ്നോതി, താവത്കാലം കസ്യാപി മാനുഷസ്യ പ്രാണനാശാജ്ഞാപനം രോമിലോകാനാം രീതി ർനഹി|

¹⁷തതസ്തേഷ്വത്രാഗതേഷു പരസ്മിൻ ദിവസേഽഹമ് അവിലമ്ബം വിചാരാസന ഉപവിശ്യ തം മാനുഷമ് ആനേതുമ് ആജ്ഞാപയമ്|

¹⁸തദനന്തരം തസ്യാപവാദകാ ഉപസ്ഥായ യാദൃശമ് അഹം ചിന്തിതവാൻ താദൃശം കഞ്ചന മഹാപവാദം നോത്ഥാപ്യ

¹⁹സ്വേഷാം മതേ തഥാ പൗലോ യം സജീവം വദതി തസ്മിൻ യീശുനാമനി മൃതജനേ ച തസ്യ വിരുദ്ധം കഥിതവന്തഃ|

²⁰തതോഹം താദൃഗ്വിചാരേ സംശയാനഃ സൻ കഥിതവാൻ ത്വം യിരൂശാലമം ഗത്വാ കിം തത്ര വിചാരിതോ ഭവിതുമ് ഇച്ഛസി?

²¹തദാ പൗലോ മഹാരാജസ്യ നികടേ വിചാരിതോ ഭവിതും പ്രാർഥയത, തസ്മാദ് യാവത്കാലം തം കൈസരസ്യ സമീപം പ്രേഷയിതും ന ശക്നോമി താവത്കാലം തമത്ര സ്ഥാപയിതുമ് ആദിഷ്ടവാൻ|

²²തത ആഗ്രിപ്പഃ ഫീഷ്ടമ് ഉക്തവാൻ, അഹമപി തസ്യ മാനുഷസ്യ കഥാം ശ്രോതുമ് അഭിലഷാമി| തദാ ഫീഷ്ടോ വ്യാഹരത് ശ്വസ്തദീയാം കഥാം ത്വം ശ്രോഷ്യസി|

²³പരസ്മിൻ ദിവസേ ആഗ്രിപ്പോ ബർണീകീ ച മഹാസമാഗമം കൃത്വാ പ്രധാനവാഹിനീപതിഭി ർനഗരസ്ഥപ്രധാനലോകൈശ്ച സഹ മിലിത്വാ രാജഗൃഹമാഗത്യ സമുപസ്ഥിതൗ തദാ ഫീഷ്ടസ്യാജ്ഞയാ പൗല ആനീതോഽഭവത്|

²⁴തദാ ഫീഷ്ടഃ കഥിതവാൻ ഹേ രാജൻ ആഗ്രിപ്പ ഹേ ഉപസ്ഥിതാഃ സർവ്വേ ലോകാ യിരൂശാലമ്നഗരേ യിഹൂദീയലോകസമൂഹോ യസ്മിൻ മാനുഷേ മമ സമീപേ നിവേദനം കൃത്വാ പ്രോച്ചൈഃ കഥാമിമാം കഥിതവാൻ പുനരൽപകാലമപി തസ്യ ജീവനം നോചിതം തമേതം മാനുഷം പശ്യത|