3زیرا به آن فیضی که به من عطا شده است، هریکی از شما را میگویم که فکرهای بلندتر ازآنچه شایسته است مکنید بلکه به اعتدال فکرنمایید، به اندازه آن بهره ایمان که خدا به هر کس قسمت فرموده است.
4زیرا همچنانکه در یک بدن اعضای بسیار داریم و هر عضوی را یک کارنیست،
5همچنین ما که بسیاریم، یک جسدهستیم در مسیح، اما فرد اعضای یکدیگر.
6پس چون نعمتهای مختلف داریم بحسب فیضی که به ما داده شد، خواه نبوت برحسب موافقت ایمان،
7یا خدمت در خدمت گذاری، یا معلم در تعلیم،
8یا واعظ در موعظه، یا بخشنده به سخاوت، یاپیشوا به اجتهاد، یا رحم کننده بهسرور.
9محبت بیریا باشد. از بدی نفرت کنید و به نیکویی بپیوندید.
10با محبت برادرانه یکدیگر رادوست دارید و هر یک دیگری را بیشتر از خوداکرام بنماید.
11در اجتهاد کاهلی نورزید و درروح سرگرم شده، خداوند را خدمت نمایید.
12در امید مسرور و در مصیبت صابر و در دعامواظب باشید.
13مشارکت در احتیاجات مقدسین کنید و در مهمانداری ساعی باشید.