РЫМЛЯНАЎ 11:13-21

¹³Вам кажу, язычнікам: як апостал язычнікаў, я праслаўляю служэньне маё;

¹⁴ці не абуджу руплівасьць у братах маіх па плоці і ці не ўратую некаторых зь іх?

¹⁵Бо, калі адкіданьне іх ёсьць замірэньне сьвету, дык што будзе прыняцьце, як ня жыцьцё зь мёртвых?

¹⁶Калі пачатак сьвяты, дык і цэлае, і калі корань сьвяты, дык і вецьце.

¹⁷Калі ж некаторыя галіны адламаліся, а ты, дзікая аліва, прышчапілася на месца іхняе і сталася супольніцай кораня і соку алівы,

¹⁸дык не заносься перад галінамі; а калі заносішся, ведай, што ня ты корань трымаеш, а корань - цябе.

¹⁹Скажаш: галіны адламаліся, каб мне прышчапіцца.

²⁰Добра. Яны адламаліся зь няверства, а ты трымаешся вераю; ня мудруй высока, а бойся.

²¹Бо калі Бог не пашкадаваў прыродных галін, дык глядзі, ці пашкадуе цябе.