16Чүнки мән Мәсиһ тоғрисидики бу хуш хәвәрдин һәргиз хиҗил болмаймән! Чүнки у униңға ишәнгүчилириниң һәммисини, алди билән Йәһудийларни, андин кейин Грекләрни ниҗатқа ериштуридиған Худаниң күч-қудритидур!
17Чүнки хуш хәвәрдә етиқатқа асасланған, Худаниң бирхил һәққанийлиғи етиқат қилғучиларға вәһий қилинғандур. Муқәддәс язмиларда йезилғинидәк: — «Һәққаний адәм ишәш-етиқати билән һаят болиду».
18Чүнки һәққанийәтсизлик билән һәқиқәтни басидиған инсанларниң барлиқ ипласлиғиға вә һәққанийәтсизлигигә нисбәтән Худаниң қаратқан ғәзиви әрштин очуқ вәһий қилинмақта.