14сядае каля дзьвярэй дома свайго на крэсьле, на гарадскіх вышынях,
15каб клікаць тых, хто дарогаю ідзе, хто проста сваёю дарогай ідзе:
16«хто дурны, заварочвай сюды!», а неразумным кажа яна:
17«вада крадзеная салодкая, і ўтоены хлеб смачны».
18Але ня ведае ён, што мёртвыя там, у глыбіні апраметнай запрошаны ёю.