14далучы сваю долю да нашай, складка адна будзе на ўсіх нас»:
15Сыне мой! не хадзі адною дарогаю зь імі, утрымай нагу тваю ад сьцежкі іхняй,
16бо іхнія ногі бягуць да ліхога і сьпяшаюцца кроў праліваць.
17На вачах ва ўсіх птушак дарма раскідаецца сетка;
18а яны кроў сваю сочаць, засады ладзяць на душы свае.
19Такія дарогі ва ўсіх, хто прагне чужога дабра: яно забірае жыцьцё ў свайго ўласьніка.
20Мудрасьць кліча на вуліцах, на плошчах узносіць свой голас,
ВЫСЛОЎІ 1
ВЫСЛОЎІ 1:14-20