ΠΡΑΞΕΙΣ 11:2-10

²και οτε ανεβη πετρος εις ιεροσολυμα διεκρινοντο προς αυτον οι εκ περιτομης

³λεγοντες οτι προς ανδρας ακροβυστιαν εχοντας εισηλθες και συνεφαγες αυτοις

⁴αρξαμενος δε ο πετρος εξετιθετο αυτοις καθεξης λεγων

⁵εγω ημην εν πολει ιοππη προσευχομενος και ειδον εν εκστασει οραμα καταβαινον σκευος τι ως οθονην μεγαλην τεσσαρσιν αρχαις καθιεμενην εκ του ουρανου και ηλθεν αχρι εμου

⁶εις ην ατενισας κατενοουν και ειδον τα τετραποδα της γης και τα θηρια και τα ερπετα και τα πετεινα του ουρανου

⁷ηκουσα δε φωνης λεγουσης μοι αναστας πετρε θυσον και φαγε

⁸ειπον δε μηδαμως κυριε οτι παν κοινον η ακαθαρτον ουδεποτε εισηλθεν εις το στομα μου

⁹απεκριθη δε μοι φωνη εκ δευτερου εκ του ουρανου α ο θεος εκαθαρισεν συ μη κοινου

¹⁰τουτο δε εγενετο επι τρις και παλιν ανεσπασθη απαντα εις τον ουρανον