San Lucas 22:35-38

³⁵Mahꜗ gaꜙsɨɨyhꜙ läꜙjë̱ë̱ꜙ: —Läꜙ maˊ gaꜙche̱e̱nꜙ hnähꜘ naˊkwahˊ hnähꜘ juuˈ, saꜙ kye̱hˊ hnähꜘ hmɨhˉtuhˉ, niꜙ saꜙ kye̱hˊ hnähꜘ kuuˊ, niꜙ looˉ heˉ toohˈ hnähꜘ tɨɨhˊ hnähꜘ, ¿cheˊ chaˉ heˉ gaꜙläꜙhnøøꜗ kyahꜗ hnähꜘ maˊja̱ˉ? —Niꜙ ko̱o̱ˉ —gaꜙjähꜘ läꜙjë̱ë̱ꜙ.

³⁶Heˉja̱ˉ gaꜙjäyhꜘ sɨɨyhꜙ: —Pero naꜗ, hi̱ˉ chaˉ hmɨhˉtuhˉ kihꜗ, waˊ kye̱yꜘ baˊ. Läꜙja̱ˉ kaˉlähꜘ kuuˊ. Hiꜙ hi̱ˉ saꜙ chaˉ ñeˈtuuhꜚ kihꜗ, waˊ hnɨɨyꜘ hmɨhˉllooꜘ kiyhꜗ mahꜗ waˊ läyꜘ ko̱o̱ˉ.

³⁷Jwë̱ë̱hn˜ hnähꜘ, jmeeꜙ biiꜗ läꜙteꜗ kinꜙ heˉ naˉsɨɨˉ läꜙlaˉ: “Jmääꜗ dsaˉ jnäꜘ kwa̱a̱t˜ heˉ la̱a̱nꜗ läꜙko̱o̱ˉ ja̱a̱ˉ hi̱ˉ ä̱ä̱ˉ dsooˊ.” Jëëhꜘ, heˉ maˉnaˉsɨɨˉ kinꜙ maꜙraꜙ heˉ läꜙteꜗ baˊ.

³⁸Ja̱ˉgaˊ gaꜙjähꜘ läꜙjë̱ë̱yꜙ: —Dsaˉjø̱ø̱hˈ kya̱a̱nꜙ. Chaˉ baˊ to̱ꜗ ñeˈtuuhꜚ. Mahꜗ gaꜙjähꜘ Jesús sɨɨyhꜙ: —Le̱e̱ꜙ baˊ maꜙlaꜙ heˉ naˉ.