Psalmen 55:10-23

¹⁰Dag en nacht trekken ze om haar heen, Over haar wallen. Daarbinnen heerst onrecht en knevelarij,

¹¹En de misdaad troont in haar midden; En van haar pleinen wijkt Geweld noch bedrog.

¹²En was het een vijand, die mij beschimpte, Ik zou het verdragen; Of een van mijn haters, die mij hoonde, Ik zou mij verschuilen.

¹³Maar gij, een man van mijn stam, Mijn vriend en mijn makker,

¹⁴Met wien ik vertrouwelijk omging, Eendrachtig leefde in Gods huis!

¹⁵Moge de dood ze verrassen, Zodat ze levend in het dodenrijk dalen! Want boosheid heerst in hun woning, En slechtheid in hun gemoed.

¹⁶Maar ìk roep tot God, En Jahweh komt mij te hulp.

¹⁷‘s Avonds, ‘s morgens en ‘s middags klaag ik en zucht ik, En Hij hoort naar mijn smeken.

¹⁸Hij zal mij vrede schenken, mij van mijn belagers bevrijden, Al staan ze nog zo talrijk tegen mij op.

¹⁹God verhoort mij: Hij zal ze vernederen, Hij, die van eeuwigheid op zijn troon is gezeten. Want ze zijn onverbeterlijk, En vrezen God niet;

²⁰Ze slaan de hand aan hun vrienden, En schenden hun trouw.

²¹Hun mond is gladder dan boter, Maar vijandig hun hart; Hun woorden zijn zachter dan olie, Maar steken als dolken.

²²Werp daarom uw kommer op Jahweh, Hij zal voor u zorgen; En nooit zal Hij dulden, Dat de rechtvaardige wankelt.

²³Maar stort in het diepst van het graf, o mijn God, Die mannen van bloed en bedrog; Laat ze de helft van hun dagen niet zien, Doch laat mìj op U blijven hopen!