Psalmen 49:1-14

¹Met sopraanstemmen; Voor muziekbegeleiding. Van de zonen van Kore; een psalm. Volkeren, hoort dit allen aan, Luistert allen, bewoners der aarde;

²Kinderen uit het volk en edelgeborenen, Rijken en armen, allen te zamen!

³Mijn mond gaat diepe wijsheid verkonden, Mijn hart verstandige dingen bepeinzen;

⁴Ik spits mijn oren voor een moeilijk probleem, En bij snarenspel los ik mijn raadsel op. De mens in weelde, die het niet wil begrijpen, Lijkt op vee, dat geslacht wordt.

⁵Waarom zou ik de dagen der bozen benijden, En de levenskracht van mijn belagers, die mij omringen;

⁶Van allen, die op hun schatten vertrouwen, En op hun grote rijkdommen pochen?

⁷Ach, er is niemand, die zich vrij kan kopen, Of aan God zijn losgeld betalen:

⁸Te hoog is de prijs van zijn leven, Ontoereikend voor eeuwig. De mens in weelde, die het niet wil begrijpen, Lijkt op vee, dat geslacht wordt.

⁹Of zou hij eeuwig blijven leven, En zijn graf niet aanschouwen?

¹⁰Neen, men ziet de wijzen sterven, Den dwaas met den domoor vergaan;

¹¹Hun graf is voor altijd hun woning, Hun verblijf van geslacht tot geslacht; En al hebben ze hele landen hun eigen genoemd, Toch laten ze hun schatten voor anderen achter.

¹²De mens in weelde, die het niet wil begrijpen, Lijkt op vee, dat geslacht wordt.

¹³Dit is het lot van wie daarop bouwen, Het einde van die daarover snoeven:

¹⁴Als schapen worden ze het graf ingejaagd, Het is de dood, die ze weidt; Regelrecht zinken ze neer in de kuil, En hun gestalte gaat over tot de ontbinding van de dood.