Psalmen 37:6-27

⁶Als de dageraad doet Hij uw gerechtigheid stralen, En als de middagzon uw recht.

⁷Berust in Jahweh, En blijf op Hem hopen. Benijd niet den man, wien het goed gaat, Ofschoon hij bedriegt.

⁸Word niet toornig en maak u niet boos, Wind u niet op: gij maakt het maar erger;

⁹Want de zondaars worden vernietigd, Maar die op Jahweh vertrouwen, bezitten het Land!

¹⁰Een ogenblik maar: en de zondaar is er niet meer; Gij zoekt naar zijn plaats: hij is weg.

¹¹Maar de rechtschapenen bezitten het Land, En genieten een heerlijke vrede.

¹²De zondaar belaagt den rechtvaardige, En knarst tegen hem op zijn tanden;

¹³Maar de Heer lacht hem uit, Want Hij ziet zijn Dag al nabij.

¹⁴De bozen trekken hun zwaard en spannen hun boog, Om ongelukkigen en armen te doden, en vromen te slachten;

¹⁵Maar het zwaard dringt in hun eigen hart, En hun bogen worden gebroken.

¹⁶Beter het weinige, dat de rechtvaardige heeft, Dan de geweldige rijkdom der bozen;

¹⁷Want de arm der bozen wordt gebroken, Maar voor de rechtvaardigen is Jahweh een stut.

¹⁸Jahweh zorgt voor de dagen der vromen, En hun erfdeel blijft eeuwig bijeen;

¹⁹Ze staan niet verlegen in tijden van rampspoed, Maar worden verzadigd bij hongersnood.

²⁰Maar de goddelozen gaan zeker te gronde, En hun kinderen bedelen om brood; Jahweh’s vijanden vergaan als de glorie der velden, En verdwijnen als rook.

²¹De boze moet lenen, en kan niet betalen, De gerechte kan mild zijn en geven;

²²Want wien Hij zegent, bezit het Land, Maar wien Hij vervloekt, wordt vernietigd.

²³Jahweh leidt de schreden der mensen, Hij richt overeind, wiens gedrag Hem behaagt;

²⁴En mocht hij al wankelen, toch zal hij niet vallen, Want Jahweh houdt hem bij de hand.

²⁵Ik was jong, en nu ben ik oud: Maar nooit heb ik een vrome verlaten gezien;

²⁶Steeds kan hij nog mild zijn en aan anderen lenen, Zijn nageslacht tot zegen zijn.

²⁷Houd u ver van het kwaad, en doe enkel wat goed is, Dan woont gij veilig voor eeuwig;