MEZMURLAR 78:1-32

¹Asaf'ın Maskili Dinle, ey halkım, öğrettiklerimi, Kulak ver ağzımdan çıkan sözlere.

²Özdeyişlerle söze başlayacağım, Eski sırları anlatacağım,

³Duyduğumuzu, bildiğimizi, Atalarımızın bize anlattığını.

⁴Torunlarından bunları gizlemeyeceğiz; RAB'bin övgüye değer işlerini, Gücünü, yaptığı harikaları Gelecek kuşağa duyuracağız.

⁵RAB Yakup soyuna koşullar bildirdi, İsrail'e yasa koydu. Bunları çocuklarına öğretsinler diye Atalarımıza buyruk verdi.

⁶Öyle ki, gelecek kuşak, yeni doğacak çocuklar bilsinler, Onlar da kendi çocuklarına anlatsınlar,

⁷Tanrı'ya güven duysunlar, Tanrı'nın yaptıklarını unutmasınlar, O'nun buyruklarını yerine getirsinler;

⁸Ataları gibi inatçı, başkaldırıcı, Yüreği kararsız, Tanrı'ya sadakatsiz bir kuşak olmasınlar.

⁹Oklarla, yaylarla kuşanmış Efrayimoğulları Savaş günü sırtlarını döndüler.

¹⁰Tanrı'nın antlaşmasına uymadılar, O'nun yasasına göre yaşamayı reddettiler.

¹¹Unuttular O'nun işlerini, Kendilerine gösterdiği harikaları.

¹²Mısır'da, Soan bölgesinde Tanrı harikalar yapmıştı atalarının önünde.

¹³Denizi yarıp geçirmişti onları, Bir duvar gibi ayakta tutmuştu suları.

¹⁴Gündüz bulutla, Gece ateş ışığıyla onlara yol göstermişti.

¹⁵Çölde kayaları yarmış, Sanki dipsiz kaynaklardan Onlara kana kana su içirmişti.

¹⁶Kayadan akarsular fışkırtmış, Suları ırmak gibi akıtmıştı.

¹⁷Ama onlar çölde Yüceler Yücesi'ne başkaldırarak Günah işlemeye devam ettiler.

¹⁸Canlarının çektiği yiyeceği isteyerek İçlerinde Tanrı'yı denediler.

¹⁹“Tanrı çölde sofra kurabilir mi?” diyerek, Tanrı'ya karşı konuştular.

²⁰“Bak, kayaya vurunca sular fışkırdı, Dereler taştı. Peki, ekmek de verebilir mi, Et sağlayabilir mi halkına?”

²¹RAB bunu duyunca çok öfkelendi, Yakup'a ateş püskürdü, Öfkesi tırmandı İsrail'e karşı;

²²Çünkü Tanrı'ya inanmıyorlardı, O'nun kurtarıcılığına güvenmiyorlardı.

²³Yine de RAB buyruk verdi bulutlara, Kapaklarını açtı göklerin;

²⁴Man yağdırdı onları beslemek için, Göksel tahıl verdi onlara.

²⁵Meleklerin ekmeğini yedi her biri, Doyasıya yiyecek gönderdi onlara.

²⁶Doğu rüzgarını estirdi göklerde, Gücüyle güney rüzgarına yol gösterdi.

²⁷Toz gibi et yağdırdı başlarına, Deniz kumu kadar kuş;

²⁸Ordugahlarının ortasına, Konakladıkları yerin çevresine düşürdü.

²⁹Yediler, tıka basa doydular, İsteklerini yerine getirdi Tanrı.

³⁰Ancak onlar isteklerine doymadan, Daha ağızları doluyken,

³¹Tanrı'nın öfkesi parladı üzerlerine. En güçlülerini öldürdü, Yere serdi İsrail yiğitlerini.

³²Yine de günah işlemeye devam ettiler, O'nun harikalarına inanmadılar.