MEZMURLAR 74:4-22

⁴Düşmanların bizimle buluştuğun yerde kükredi, Zafer simgesi olarak kendi bayraklarını dikti.

⁵Gür bir ormana Baltayla dalar gibiydiler.

⁶Baltayla, balyozla kırdılar, Bütün oymaları.

⁷Ateşe verdiler tapınağını, Yerle bir edip kutsallığını bozdular Adının yaşadığı konutun.

⁸İçlerinden, “Hepsini ezelim!” dediler. Ülkede Tanrı'yla buluşma yerlerinin tümünü yaktılar.

⁹Artık kutsal simgelerimizi görmüyoruz, Peygamberler de yok oldu, İçimizden kimse bilmiyor ne zamana dek...

¹⁰Ey Tanrı, ne zamana dek düşman sana sövecek, Hasmın senin adını hor görecek?

¹¹Niçin geri çekiyorsun elini? Çıkar sağ elini bağrından, yok et onları!

¹²Ama geçmişten bu yana kralım sensin, ey Tanrı, Yeryüzünde kurtuluş sağladın.

¹³Gücünle denizi yardın, Canavarların kafasını sularda parçaladın.

¹⁴Livyatan'ın* başlarını ezdin, Çölde yaşayanlara onu yem ettin.

¹⁵Kaynaklar, dereler fışkırttın, Sürekli akan ırmakları kuruttun.

¹⁶Gün senindir, gece de senin, Ay ve güneşi sen yerleştirdin,

¹⁷Yeryüzünün bütün sınırlarını sen saptadın, Yazı da kışı da yaratan sensin.

¹⁸Anımsa, ya RAB, düşmanın sana nasıl sövdüğünü, Akılsız bir halkın, adını nasıl hor gördüğünü.

¹⁹Canavara teslim etme kumrunun canını, Asla unutma düşkün kullarının yaşamını.

²⁰Yaptığın antlaşmayı gözönüne al, Çünkü ülkenin her karanlık köşesi Zorbaların inleriyle dolmuş.

²¹Düşkünler boynu bükük geri çevrilmesin, Mazlumlar, yoksullar adına övgüler dizsin.

²²Kalk, ey Tanrı, davanı savun! Anımsa akılsızların gün boyu sana nasıl sövdüğünü!