6Bu yüzden gurur onların gerdanlığı, Zorbalık onları örten bir giysi gibidir.
7Şişmanlıktan gözleri dışarı fırlar, İçleri kötülük kazanı gibi kaynar.
8İnsanlarla eğlenir, kötü niyetle konuşur, Tepeden bakar, baskıyla tehdit ederler.
9Göklere karşı ağızlarını açarlar, Boş sözleri yeryüzünü dolaşır.
10Bu yüzden halk onlardan yana döner, Sözlerini ağzı açık dinler.
11Derler ki, “Tanrı nasıl bilir? Bilgisi var mı Yüceler Yücesi'nin?”
12İşte böyledir kötüler, Hep tasasız, sürekli varlıklarını artırırlar.
13Anlaşılan boş yere yüreğimi temiz tutmuşum, Ellerimi yıkamışım suçsuzum diye.
14Gün boyu içim içimi yiyor, Her sabah azap çekiyorum.
15“Ben de onlar gibi konuşayım” deseydim, Senin çocuklarına ihanet etmiş olurdum.
16Bunu anlamak için düşündüğümde, Zor geldi bana,
17Tanrı'nın Tapınağı'na girene dek; O zaman anladım sonlarının ne olacağını.
18Gerçekten onları kaygan yere koyuyor, Yıkıma sürüklüyorsun.
19Nasıl da bir anda yok oluyor, Siliniveriyorlar dehşet içinde!
20Uyanan birisi için rüya nasılsa, Sen de uyanınca, ya Rab, Hor göreceksin onların görüntüsünü.
21Kalbim kırıldığında, İçim acı dolduğunda,
22Akılsız ve bilgisizdim, Karşında bir hayvan gibi.
23Yine de sürekli seninleyim, Sağ elimden tutarsın beni.