142Adaletin sonsuza dek doğrudur, Yasan gerçektir.
143Sıkıntıya, darlığa düştüm, Ama buyrukların benim zevkimdir.
144Öğütlerin sonsuza dek doğrudur; Bana akıl ver ki, yaşayayım.
145Bütün yüreğimle haykırıyorum, Yanıtla beni, ya RAB! Senin kurallarına uyacağım.
146Sana sesleniyorum, Kurtar beni, Öğütlerine uyayım.
147Gün doğmadan kalkıp yardım dilerim, Senin sözüne umut bağladım.
148Verdiğin söz üzerinde düşüneyim diye, Gece boyunca uyku girmiyor gözüme.
149Sevgin uyarınca sesime kulak ver, Hükümlerin uyarınca, ya RAB, yaşam ver bana!
150Yaklaşıyor kötülük ardınca koşanlar, Yasandan uzaklaşıyorlar.
151Oysa sen yakınsın, ya RAB, Bütün buyrukların gerçektir.
152Çoktan beri anladım Öğütlerini sonsuza dek verdiğini.
153Çektiğim sıkıntıyı gör, kurtar beni, Çünkü yasanı unutmadım.
154Davamı savun, özgür kıl beni, Sözün uyarınca koru canımı.
155Kurtuluş kötülerden uzaktır, Çünkü senin kurallarına yönelmiyorlar.
156Çok sevecensin, ya RAB, Hükümlerin uyarınca koru canımı.
157Bana zulmedenler, düşmanlarım çok, Yine de sapmadım senin öğütlerinden.
158Tiksinerek bakıyorum hainlere, Çünkü uymuyorlar senin sözüne.
159Bak, ne kadar seviyorum koşullarını, Sevgin uyarınca, ya RAB, koru canımı.
160Sözlerinin temeli gerçektir, Doğru hükümlerinin tümü sonsuza dek sürecektir.
161Yok yere zulmediyor bana önderler, Oysa yüreğim senin sözünle titrer.
162Ganimet bulan biri gibi Verdiğin sözlerde sevinç bulurum.
163Tiksinir, iğrenirim yalandan, Ama senin yasanı severim.
164Doğru hükümlerin için Seni günde yedi kez överim.
165Yasanı sevenler büyük esenlik bulur, Hiçbir şey sendeletmez onları.
166Ya RAB, kurtarışına umut bağlar, Buyruklarını yerine getiririm.
167Öğütlerine candan uyar, Onları çok severim.
MEZMURLAR 119
MEZMURLAR 119:142-167