Luka 19:22-37

²²Mansa ka a jabi: ‹Jɔn juu le ile ri! N di i la kiti tɛɛ ka bɛn i da rɔ kuma ma, mɛn bɔ sa i da rɔ ɲin. I ka a lɔn ko n ye mɔɔ kadagbɛlɛn di. I jɛrɛ ka a fɔ ko n ma mɛn bila, n ye wo tala. Ko n ma mɛn foyi, n ye wo kala.

²³A ye di wo rɔ? Nfenna i ma n na wodi don tɔnɔ ɲininna bolo? Kosa n wa na, n di tɔnɔ sɔrɔn n na wodi la.›

²⁴«Nba mansa ka jamarili di a la mɔɔilu ma mɛn tɛrɛ ye yɛ ko: ‹Ai ye a la wodi mira a la ka wo di jɔn fɔlɔman ma, mɛn ka a la wodi ɲɔɔn tan sɔrɔn.›

²⁵Alu ka mansa jabi: ‹Mansa, wodigbɛ tan ye jɔn fɔlɔman wo bolo!›

²⁶Kɔni mansa ka a fɔ ie yɛ ko: ‹N ka wo lɔn. N di a fɔ ai yɛ ko fen ye mɛn bolo, do fanan di la wo ta kan. Kɔni foyi tɛ mɛn bolo, hali fitini mɛn ye wo bolo, wo ri ta a bolo.

²⁷Nba, n juu mɛnilu tun tɛ a fɛ n ye sii ie kun na, wa woilu mira ka na ie bɛɛ faa n ɲakɔrɔ yan.›»

²⁸Isa banni sanda wo lala, a bilara jama ɲɛ ka wa Jerusalɛmu.

²⁹A sudunyani so doilu la, Betifase ni Betani kɔnin, a sera koyinkɛ yɔrɔ do ma, mɔɔilu ye a fɔla mɛn ma ko Olibiye koyinkɛ. A se mɛn kɛni ye, a ka karanden fila lɔ kela diya.

³⁰A ka a fɔ ie yɛ ko: «So mɛn ye an ɲɛ, ai ye wa se ye. Ai wa don so kɔndɔ, ai ri faliden bulan sidini tɛrɛn ye, mɔɔ si ma isii mɛn kan butun. Ai ye a fulen ka na a ri.

³¹Ni mɔɔ ka ai maɲininka ko: ‹Ai ye fali den fulenna nfenna?›, ai ye wo jabi: ‹An Maari mako ye a la.›»

³²Isa ka mɛn lawa ie ka a tɛrɛn ikomin a ka a fɔ ɲa mɛn ma.

³³Alu tɛrɛ ye fali den fulenna tuma mɛn, a tiilu nara ka a fɔ ko: «Hɛn! Ai ye fali den fulenna nfenna?»

³⁴Alu ka jabili kɛ ko: «An Maari mako ye a la.»

³⁵Alu ka fali den ta, wo rɔ, ka wa a ri Isa ma. Alu se mɛn kɛni Isa tɔrɔfɛ ye, alu ka ie la durukilu la fali den kan. Alu ka Isa ta ka a layɛlɛ fali kan.

³⁶Isa watɔla, mɔɔilu ka ie la durukilu jɛnsɛn sila kan a ɲɛ.

³⁷Wo ɲa ma, a sudunyara Jerusalɛmu la, ka na se Olibiye koyinkɛ ma. A seni koyinkɛ lajii diya, Isa la karandenilu jama ba sewara ka ie kan nabɔ ka Alla tando Isa la kabannakoilu ko kosɔn.