Lucas 22:13-41

¹³Ze gingen heen, en vonden het, zoals Hij het hun had gezegd; en ze maakten het paasmaal gereed.

¹⁴Op de vastgestelde tijd ging Hij aanliggen aan tafel, en de twaalf apostelen met Hem.

¹⁵En Hij sprak tot hen: Vurig heb Ik verlangd, eer Ik ga lijden, dit paasmaal met u te eten.

¹⁶Want Ik zeg u, dat Ik het niet meer zal eten, vóór het zijn vervulling bereikt in het koninkrijk Gods.

¹⁷Toen nam Hij een kelk, sprak het dankgebed uit, en zeide: Neemt en verdeelt hem onder elkander.

¹⁸Want Ik zeg u: Van nu af aan zal Ik de vrucht van de wijnstok niet meer drinken, totdat het koninkrijk Gods is gekomen.

¹⁹Toen nam Hij brood, sprak een dankgebed uit, brak het, gaf het hun, en sprak: Dit is mijn lichaam, dat voor u wordt overgeleverd; doet dit tot mijne gedachtenis.

²⁰Zo ook de kelk, na het avondmaal; en Hij sprak: Deze kelk is het Nieuwe Verbond in mijn bloed, dat voor u wordt vergoten.

²¹Zie, de hand van hem, die Mij verraadt, is met Mij op de tafel.

²²De Mensenzoon gaat wel heen, zoals het is vastgesteld; maar wee dien mens, door wien Hij wordt verraden.

²³Toen begonnen ze onder elkander te vragen, wie van hen het toch zijn kon, die dat zou doen.

²⁴Nog ontstond er een twist onder hen, wie van hen als de eerste gold.

²⁵Maar Hij zeide hun: De koningen der volken heersen over hen, en die het gezag over hen voeren, laten zich weldoeners noemen.

²⁶Zo moet het niet zijn onder u; maar de grootste onder u moet als de jongste zijn, en wie aan het hoofd staat, als een die dient!

²⁷Wie toch is groter: hij die aan tafel ligt, of hij die bedient? Is het niet, die aan tafel ligt? Welnu, Ik ben onder u als de dienaar.

²⁸Gij zijt Mij trouw gebleven bij mijn beproevingen.

²⁹Daarom verleen Ik u het koninkrijk, zoals mijn Vader het Mij heeft verleend:

³⁰dat gij in mijn koninkrijk aan mijn tafel moogt eten en drinken, en op tronen moogt zetelen, om de twaalf stammen van Israël te oordelen.

³¹Simon, Simon, zie, de satan heeft u allen willen ziften als tarwe.

³²Maar Ik heb voor u gebeden, dat uw geloof niet zou bezwijken; en gij, wanneer ge u bekeerd hebt, bevestig dan uw broeders.

³³Hij zei Hem: Heer, ik ben bereid, met U zelfs kerker en dood in te gaan.

³⁴Maar Hij sprak: Ik zeg u, Petrus, de haan zal heden niet kraaien, voordat ge driemaal geloochend hebt, Mij te kennen.

³⁵Nog sprak Hij tot hen: Toen Ik u uitzond zonder beurs en reiszak en sandalen, heeft het u toen aan iets ontbroken? Ze zeiden: Aan niets.

³⁶Hij ging voort: Maar nu, wie een beurs heeft, moet ze meenemen, en ook zijn reiszak; en wie geen zwaard heeft, moet zijn mantel verkopen en er een kopen.

³⁷Want Ik zeg u: Ook dit Schriftwoord moet aan Mij worden vervuld: “En Hij is onder de misdadigers gerekend”. Ja, wat over Mij is gezegd, is zijn vervulling nabij.

³⁸Ze zeiden: Heer, zie, hier zijn twee zwaarden. Hij zei hun: Genoeg.

³⁹Nu ging Hij naar buiten, en begaf Zich volgens gewoonte naar de Olijfberg; ook zijn leerlingen gingen met Hem mee.

⁴⁰Daar aangekomen, sprak Hij tot hen: Bidt, dat gij niet in bekoring komt.

⁴¹Hij verwijderde Zich van hen ongeveer een steenworp ver, viel op zijn knieën neer,