15Et factum est ut rediret accepto regno: et jussit vocari servos, quibus dedit pecuniam, ut sciret quantum quisque negotiatus esset.
16Venit autem primus dicens: Domine, mna tua decem mnas acquisivit.
17Et ait illi: Euge bone serve, quia in modico fuisti fidelis, eris potestatem habens super decem civitates.
18Et alter venit, dicens: Domine, mna tua fecit quinque mnas.
19Et huic ait: Et tu esto super quinque civitates.
20Et alter venit, dicens: Domine, ecce mna tua, quam habui repositam in sudario:
21timui enim te, quia homo austerus es: tollis quod non posuisti, et metis quod non seminasti.
22Dicit ei: De ore tuo te judico, serve nequam. Sciebas quod ego homo austerus sum, tollens quod non posui, et metens quod non seminavi:
23et quare non dedisti pecuniam meam ad mensam, ut ego veniens cum usuris utique exegissem illam?
24Et astantibus dixit: Auferte ab illo mnam, et date illi qui decem mnas habet.
25Et dixerunt ei: Domine, habet decem mnas.
26Dico autem vobis, quia omni habenti dabitur, et abundabit: ab eo autem qui non habet, et quod habet auferetur ab eo.
27Verumtamen inimicos meos illos, qui noluerunt me regnare super se, adducite huc: et interficite ante me.
28Et his dictis, præcedebat ascendens Jerosolymam.
29Et factum est, cum appropinquasset ad Bethphage et Bethaniam, ad montem qui vocatur Oliveti, misit duos discipulos suos,
30dicens: Ite in castellum quod contra est: in quod introëuntes, invenietis pullum asinæ alligatum, cui nemo umquam hominum sedit: solvite illum, et adducite.
31Et si quis vos interrogaverit: Quare solvitis? sic dicetis ei: Quia Dominus operam ejus desiderat.
32Abierunt autem qui missi erant: et invenerunt, sicut dixit illis, stantem pullum.