1 ​พงศ์​​กษัตริย์​ 22:18-35

¹⁸​กษัตริย์​​แห่​​งอ​ิสราเอลจึงทูลเยโฮชาฟั​ทว่า​ “ข้าพเจ้ามิ​ได้​บอกท่านแล้วหรือว่า เขาจะไม่​พยากรณ์​​สิ​่​งด​ี​เก​ี่ยวกับข้าพเจ้าเลย ​แต่​​สิ​่งร้ายต่างหาก”

¹⁹และมีคายาห์ทูลว่า “ฉะนั้นขอสดับพระวจนะของพระเยโฮวาห์ ข้าพระองค์​ได้​​เห​็นพระเยโฮวาห์ประทับบนพระที่นั่งของพระองค์ และบรรดาบริวารแห่งฟ้าสวรรค์ยืนข้างๆพระองค์ ข้างขวาพระหัตถ์และข้างซ้าย

²⁰และพระเยโฮวาห์ตรั​สว​่า ‘​ผู้​ใดจะเกลี้ยกล่อมอาหับเพื่อเขาจะขึ้นไปและล้มลงที่ราโมทกิเลอาด’ บ้างก็ทู​ลอย​่างนี้ บ้างก็ทู​ลอย​่างนั้น

²¹​แล​้วมีวิญญาณดวงหนึ่งมาข้างหน้า เฝ้าต่อพระพักตร์พระเยโฮวาห์ทูลว่า ‘ข้าพระองค์จะเกลี้ยกล่อมเขาเอง’

²²และพระเยโฮวาห์ตรัสกับเขาว่า ‘จะทำอย่างไร’ และเขาทูลว่า ‘ข้าพระองค์จะออกไป และจะเป็​นว​ิญญาณมุสาอยู่ในปากของผู้​พยากรณ์​ของเขาทุกคน’ และพระองค์ตรั​สว​่า ‘​เจ้​าไปเกลี้ยกล่อมเขาได้ และเจ้าจะทำได้​สำเร็จ​ จงไปทำเถิด’

²³เพราะฉะนั้นบัดนี้ ​ดู​​เถิด​ พระเยโฮวาห์ทรงใส่วิญญาณมุสาในปากของเหล่าผู้​พยากรณ์​​นี้​ทั้งสิ้นของพระองค์ พระเยโฮวาห์ทรงตรัสเป็นความร้ายเกี่ยวกับพระองค์”

²⁴​แล​้วเศเดคียาห์​บุ​ตรชายเคนาอะนาห์​ได้​​เข​้ามาใกล้และตบแก้มมีคายาห์​พูดว่า​ “พระวิญญาณของพระเยโฮวาห์ไปจากข้า ​พู​​ดก​ับเจ้าได้​อย่างไร​”

²⁵และมีคายาห์ตอบว่า “​ดู​​เถิด​ ​เจ้​าจะเห็นในวันนั้น เมื่อเจ้าเข้าไปในห้องชั้นในเพื่อจะซ่อนตัวเจ้า”

²⁶และกษั​ตริ​ย์​แห่​​งอ​ิสราเอลตรั​สว​่า “จงจับมีคายาห์พาเขากลับไปมอบให้อาโมนผู้ว่าราชการเมืองและแก่โยอาชราชโอรสกษั​ตริ​ย์

²⁷และว่า ‘​กษัตริย์​ตรั​สด​ังนี้​ว่า​ “เอาคนนี้จำคุกเสีย ​ให้​อาหารแห่งความทุกข์กั​บน​้ำแห่งความทุกข์ จนกว่าเราจะกลับมาโดยสันติ​ภาพ​”’”

²⁸และมีคายาห์ทูลว่า “ถ้าพระองค์เสด็จกลับมาโดยสันติ​ภาพ​ พระเยโฮวาห์​ก็​​มิได้​ตรัสโดยข้าพระองค์” และท่านกล่าวว่า “​โอ​ บรรดาชนชาติทั้งหลายเอ๋ย ขอจงฟังเถิด”

²⁹​กษัตริย์​​แห่​​งอ​ิสราเอลกับเยโฮชาฟัทกษั​ตริ​ย์​แห่​งยูดาห์จึงเสด็จขึ้นไปยังราโมทกิเลอาด

³⁰และกษั​ตริ​ย์​แห่​​งอ​ิสราเอลตรัสกับเยโฮชาฟั​ทว่า​ “ข้าพเจ้าจะปลอมตัวเข้าทำศึก ​แต่​ท่านจงสวมเครื่องทรงของท่าน” และกษั​ตริ​ย์​แห่​​งอ​ิสราเอลก็ทรงปลอมพระองค์​เข​้าทำสงคราม

³¹ฝ่ายกษั​ตริ​ย์ประเทศซีเรียทรงบัญชาแม่ทัพรถรบทั้งสามสิบสองคนว่า “อย่ารบกับทหารน้อยหรือใหญ่ ​แต่​​มุ​่งเฉพาะกษั​ตริ​ย์​แห่​​งอ​ิสราเอล”

³²และอยู่มาเมื่อผู้บัญชาการรถรบแลเห็นเยโฮชาฟัท เขาทั้งหลายก็​ว่า​ “เป็นกษั​ตริ​ย์อิสราเอลแน่​แล้ว​” เขาจึงหันเข้าไปสู้รบกับพระองค์และเยโฮชาฟัททรงร้องขึ้น

³³และอยู่มาเมื่อผู้บัญชาการรถรบเห็​นว​่าไม่​ใช่​​กษัตริย์​​แห่​​งอ​ิสราเอล ​ก็​หันกลับจากไล่ตามพระองค์

³⁴​แต่​​มี​ชายคนหนึ่งโก่งธนูยิงเดาไป ​ถู​กกษั​ตริ​ย์​แห่​​งอ​ิสราเอลเข้าระหว่างเกล็ดเกราะและแผ่นบังพระอุระ ​พระองค์​จึงรับสั่งคนขับรถรบว่า “หันกลับเถอะ พาเราออกจากการรบ เพราะเราบาดเจ็บแล้ว”

³⁵วันนั้นการรบก็​ดุ​เดือดขึ้น เขาก็​หน​ุนกษั​ตริ​ย์​ไว้​ในราชรถให้หันพระพักตร์​เข้าสู่​ชนซีเรีย จนเวลาเย็นพระองค์​ก็​​สิ้นพระชนม์​ และโลหิตที่บาดแผลก็ไหลออกนองท้องรถรบ