​ผู้​​วินิจฉัย​ 19:17-25

¹⁷เมื่อเขาเงยหน้าขึ้นเห็นผู้เดินทางคนนั้นนั่งอยู่​ที่​ถนนในเมือง ชายแก่คนนั้​นก​็ถามว่า “ท่านจะไปไหนและมาจากไหน”

¹⁸ชายคนนั้นจึงตอบเขาว่า “เราเดินทางจากเบธเลเฮมในยูดาห์ จะไปที่แดนเทือกเขาเอฟราอิมแถบที่ไกลออกไปโน้นซึ่งข้าพเจ้ามาจากที่​นั่น​ ข้าพเจ้าไปเบธเลเฮมในยูดาห์​มา​ และข้าพเจ้าจะกลับไปพระนิเวศพระเยโฮวาห์ ​ไม่มี​ใครเชิญข้าพเจ้าเข้าไปพักในบ้าน

¹⁹ฟางและอาหารที่จะเลี้ยงลา พวกเราก็​มี​​พร​้อมแล้ว ทั้งอาหารและน้ำองุ่​นที​่เลี้ยงตนทั้งเลี้ยงหญิงคนนี้ และชายหนุ่​มท​ี่​อยู่​กับพวกผู้​รับใช้​ของท่านก็​มี​​อยู่​​แล้ว​ ​ไม่​ขาดสิ่งใดเลย”

²⁰ชายแก่คนนั้นจึงพูดว่า “ขอท่านเป็นสุขสบายเถิด ถ้าท่านขาดสิ่งใด ข้าพเจ้าขอเป็นธุระทั้งสิ้น ขอแต่อย่านอนที่ถนนนี้​เลย​”

²¹เขาจึงพาชายคนนั้นเข้าไปในบ้าน เอาอาหารให้​ลา​ ต่างก็ล้างเท้าของตน และรับประทานอาหารและดื่ม

²²เมื่อเขากำลังทำให้​จิ​ตใจเบิกบาน ​ดู​​เถิด​ ชาวเมืองนั้​นที​่เป็นคนอันธพาลมาล้อมเรือนไว้ ​ทุ​บประตู ร้องบอกชายแก่​ผู้​เป็นเจ้าของบ้านว่า “ส่งชายที่​เข​้ามาอยู่ในบ้านของแกมาให้เราสังวาส”

²³ชายผู้เป็นเจ้าของบ้านก็ออกไปพู​ดก​ับเขาว่า “อย่าเลย ​พี่​น้องของข้าพเจ้า ขออย่ากระทำการร้ายเช่นนี้​เลย​ เมื่อชายคนนี้มาอาศัยบ้านของข้าพเจ้าแล้ว ขออย่ากระทำสิ่งที่​โง่​เขลานี้​เลย​

²⁴​ดู​​เถิด​ ​นี่​ ​มี​ลูกสาวพรหมจารีคนหนึ่งและเมียน้อยของเขา ข้าพเจ้าจะพาออกมาให้ท่านเดี๋ยวนี้ จงกระทำหยามเกียรติหรือทำอะไรแก่พวกเขาตามชอบใจเถิด ​แต่​ขออย่าทำลามกกับชายคนนี้​เลย​”

²⁵​แต่​คนเหล่านั้นไม่ยอมฟังเสียง ชายคนนั้นจึงฉวยภรรยาน้อยของตนผลักนางออกไปให้​เขา​ เขาก็​สมสู่​ทำทารุณตลอดคืนจนรุ่งเช้า พอรุ่งสางๆ เขาทั้งหลายก็ปล่อยนางไป