പ്രേരിതാഃ 26:8-31

⁸ഈശ്വരോ മൃതാൻ ഉത്ഥാപയിഷ്യതീതി വാക്യം യുഷ്മാകം നികടേഽസമ്ഭവം കുതോ ഭവേത്?

⁹നാസരതീയയീശോ ർനാമ്നോ വിരുദ്ധം നാനാപ്രകാരപ്രതികൂലാചരണമ് ഉചിതമ് ഇത്യഹം മനസി യഥാർഥം വിജ്ഞായ

¹⁰യിരൂശാലമനഗരേ തദകരവം ഫലതഃ പ്രധാനയാജകസ്യ നികടാത് ക്ഷമതാം പ്രാപ്യ ബഹൂൻ പവിത്രലോകാൻ കാരായാം ബദ്ധവാൻ വിശേഷതസ്തേഷാം ഹനനസമയേ തേഷാം വിരുദ്ധാം നിജാം സമ്മതിം പ്രകാശിതവാൻ|

¹¹വാരം വാരം ഭജനഭവനേഷു തേഭ്യോ ദണ്ഡം പ്രദത്തവാൻ ബലാത് തം ധർമ്മം നിന്ദയിതവാംശ്ച പുനശ്ച താൻ പ്രതി മഹാക്രോധാദ് ഉന്മത്തഃ സൻ വിദേശീയനഗരാണി യാവത് താൻ താഡിതവാൻ|

¹²ഇത്ഥം പ്രധാനയാജകസ്യ സമീപാത് ശക്തിമ് ആജ്ഞാപത്രഞ്ച ലബ്ധ്വാ ദമ്മേഷക്നഗരം ഗതവാൻ|

¹³തദാഹം ഹേ രാജൻ മാർഗമധ്യേ മധ്യാഹ്നകാലേ മമ മദീയസങ്ഗിനാം ലോകാനാഞ്ച ചതസൃഷു ദിക്ഷു ഗഗണാത് പ്രകാശമാനാം ഭാസ്കരതോപി തേജസ്വതീം ദീപ്തിം ദൃഷ്ടവാൻ|

¹⁴തസ്മാദ് അസ്മാസു സർവ്വേഷു ഭൂമൗ പതിതേഷു സത്സു ഹേ ശൗല ഹൈ ശൗല കുതോ മാം താഡയസി? കണ്ടകാനാം മുഖേ പാദാഹനനം തവ ദുഃസാധ്യമ് ഇബ്രീയഭാഷയാ ഗദിത ഏതാദൃശ ഏകഃ ശബ്ദോ മയാ ശ്രുതഃ|

¹⁵തദാഹം പൃഷ്ടവാൻ ഹേ പ്രഭോ കോ ഭവാൻ? തതഃ സ കഥിതവാൻ യം യീശും ത്വം താഡയസി സോഹം,

¹⁶കിന്തു സമുത്തിഷ്ഠ ത്വം യദ് ദൃഷ്ടവാൻ ഇതഃ പുനഞ്ച യദ്യത് ത്വാം ദർശയിഷ്യാമി തേഷാം സർവ്വേഷാം കാര്യ്യാണാം ത്വാം സാക്ഷിണം മമ സേവകഞ്ച കർത്തുമ് ദർശനമ് അദാമ്|

¹⁷വിശേഷതോ യിഹൂദീയലോകേഭ്യോ ഭിന്നജാതീയേഭ്യശ്ച ത്വാം മനോനീതം കൃത്വാ തേഷാം യഥാ പാപമോചനം ഭവതി

¹⁸യഥാ തേ മയി വിശ്വസ്യ പവിത്രീകൃതാനാം മധ്യേ ഭാഗം പ്രാപ്നുവന്തി തദഭിപ്രായേണ തേഷാം ജ്ഞാനചക്ഷൂംഷി പ്രസന്നാനി കർത്തും തഥാന്ധകാരാദ് ദീപ്തിം പ്രതി ശൈതാനാധികാരാച്ച ഈശ്വരം പ്രതി മതീഃ പരാവർത്തയിതും തേഷാം സമീപം ത്വാം പ്രേഷ്യാമി|

¹⁹ഹേ ആഗ്രിപ്പരാജ ഏതാദൃശം സ്വർഗീയപ്രത്യാദേശം അഗ്രാഹ്യമ് അകൃത്വാഹം

²⁰പ്രഥമതോ ദമ്മേഷക്നഗരേ തതോ യിരൂശാലമി സർവ്വസ്മിൻ യിഹൂദീയദേശേ അന്യേഷു ദേശേഷു ച യേेന ലോകാ മതിം പരാവർത്ത്യ ഈശ്വരം പ്രതി പരാവർത്തയന്തേ, മനഃപരാവർത്തനയോഗ്യാനി കർമ്മാണി ച കുർവ്വന്തി താദൃശമ് ഉപദേശം പ്രചാരിതവാൻ|

²¹ഏതത്കാരണാദ് യിഹൂദീയാ മധ്യേമന്ദിരം മാം ധൃത്വാ ഹന്തുമ് ഉദ്യതാഃ|

²²തഥാപി ഖ്രീഷ്ടോ ദുഃഖം ഭുക്ത്വാ സർവ്വേഷാം പൂർവ്വം ശ്മശാനാദ് ഉത്ഥായ നിജദേശീയാനാം ഭിന്നദേശീയാനാഞ്ച സമീപേ ദീപ്തിം പ്രകാശയിഷ്യതി

²³ഭവിഷ്യദ്വാദിഗണോ മൂസാശ്ച ഭാവികാര്യ്യസ്യ യദിദം പ്രമാണമ് അദദുരേതദ് വിനാന്യാം കഥാം ന കഥയിത്വാ ഈശ്വരാദ് അനുഗ്രഹം ലബ്ധ്വാ മഹതാം ക്ഷുദ്രാണാഞ്ച സർവ്വേഷാം സമീപേ പ്രമാണം ദത്ത്വാദ്യ യാവത് തിഷ്ഠാമി|

²⁴തസ്യമാം കഥാം നിശമ്യ ഫീഷ്ട ഉച്ചൈഃ സ്വരേണ കഥിതവാൻ ഹേ പൗല ത്വമ് ഉന്മത്തോസി ബഹുവിദ്യാഭ്യാസേന ത്വം ഹതജ്ഞാനോ ജാതഃ|

²⁵സ ഉക്തവാൻ ഹേ മഹാമഹിമ ഫീഷ്ട നാഹമ് ഉന്മത്തഃ കിന്തു സത്യം വിവേചനീയഞ്ച വാക്യം പ്രസ്തൗമി|

²⁶യസ്യ സാക്ഷാദ് അക്ഷോഭഃ സൻ കഥാം കഥയാമി സ രാജാ തദ്വൃത്താന്തം ജാനാതി തസ്യ സമീപേ കിമപി ഗുപ്തം നേതി മയാ നിശ്ചിതം ബുധ്യതേ യതസ്തദ് വിജനേ ന കൃതം|

²⁷ഹേ ആഗ്രിപ്പരാജ ഭവാൻ കിം ഭവിഷ്യദ്വാദിഗണോക്താനി വാക്യാനി പ്രത്യേതി? ഭവാൻ പ്രത്യേതി തദഹം ജാനാമി|

²⁸തത ആഗ്രിപ്പഃ പൗലമ് അഭിഹിതവാൻ ത്വം പ്രവൃത്തിം ജനയിത്വാ പ്രായേണ മാമപി ഖ്രീഷ്ടീയം കരോഷി|

²⁹തതഃ സോഽവാദീത് ഭവാൻ യേ യേ ലോകാശ്ച മമ കഥാമ് അദ്യ ശൃണ്വന്തി പ്രായേണ ഇതി നഹി കിന്ത്വേതത് ശൃങ്ഖലബന്ധനം വിനാ സർവ്വഥാ തേ സർവ്വേ മാദൃശാ ഭവന്ത്വിതീശ്വസ്യ സമീപേ പ്രാർഥയേഽഹമ്|

³⁰ഏതസ്യാം കഥായാം കഥിതായാം സ രാജാ സോഽധിപതി ർബർണീകീ സഭാസ്ഥാ ലോകാശ്ച തസ്മാദ് ഉത്ഥായ

³¹ഗോപനേ പരസ്പരം വിവിച്യ കഥിതവന്ത ഏഷ ജനോ ബന്ധനാർഹം പ്രാണഹനനാർഹം വാ കിമപി കർമ്മ നാകരോത്|