РЫМЛЯНАЎ 2:4-22

⁴Альбо пагарджаеш багацьцем даброці, лагоднасьці і вялікай цярплівасьці Божай, не разумеючы, што даброць Божая вядзе цябе да пакаяньня?

⁵Але, з упартасьці тваёй і нераскаянага сэрца ты сам сабе зьбіраеш гнеў на дзень гневу і абвяшчэньня праведнага суду ад Бога,

⁶Які кожнаму аддасьць паводле дзеяў ягоных:

⁷тым, якія ўвесь час ў добрых дзеях шукаюць славы, гонару і бесьсьмяротнасьці, - жыцьцё вечнае;

⁸а тым, якія ўпарцяцца і супрацівяцца ісьціне, ды аддаюцца няпраўдзе, - лютасьць і гнеў.

⁹Смутак і скруха ўсякай душы чалавека, які чыніць ліхое: першаму Юдэю, потым і Эліну!

¹⁰Наадварот жа, слава і гонар і мір кожнаму, хто робіць добрае: першаму Юдэю, потым і Эліну!

¹¹Бо няма прывабы да асобы ў Бога.

¹²Тыя, што без закона зграшылі, без закона і загінуць; а тыя, якія ў законе зграшылі, паводле закона прымуць суд,

¹³бо не слухачы закона праведныя перад Богам, а выканаўцы закона апраўданы будуць;

¹⁴бо, калі язычнікі, ня маючы закона, ад прыроды законнае робяць, дык, ня маючы закона, яны самі сабе закон:

¹⁵яны паказваюць, што дзеі закона ў іх напісаны ў сэрцах, пра што сьведчыць сумленьне іхняе і думкі іхнія, якія то вінавацяць, то апраўдваюць адна адну,

¹⁶у дзень, калі паводле зьвеставаньня майго, Бог будзе судзіць таемныя дзеі людзей празь Ісуса Хрыста.

¹⁷Вось, ты называешся Юдэем, і супакойваеш сябе законам, і хвалішся Богам,

¹⁸і ведаеш волю Ягоную, і разумееш лепшае, навучаючыся з закона,

¹⁹і ўпэўнены пра сябе, што ты павадыр сьляпым, сьвятло тым, што ходзяць у цемры, -

²⁰выхавальнік неразумным, настаўнік дзецям, які мае ўзор розуму і ісьціны ў законе:

²¹як жа ты, навучаючы другога, ня вучыш сябе самога?

²²Прапаведуючы ня красьці, крадзеш? кажучы: не распусьнічай, распусьнічаеш? грэбуючы ідаламі, рабуеш сьвятыні?