ВЫСЛОЎІ 6:8-25

⁸а яна рыхтуе летам свой хлеб, зьбірае ў час жніва пракорм свой.

⁹Дакуль ты, гультаю, будзеш ляжаць? калі ты ўстанеш ад сну твайго?

¹⁰Крыху пасьпіш, крыху падрэмлеш, крыху склаўшы рукі паляжыш:

¹¹і прыйдзе, нібы валацуга, беднасьць твая, і галеча твая, як разбойнік.

¹²Чалавек падступны, чалавек бязбожны ходзіць зь ілжывымі вуснамі,

¹³міргае вачыма сваімі, гаворыць нагамі сваімі, дае знакі пальцамі сваімі;

¹⁴хітрына ў сэрцы ў яго, ён намышляе ліхое ва ўсякі час, сее разлад.

¹⁵Таму зьнянацку прыйдзе пагібель яго, раптам будзе разьбіты - без ацаленьня.

¹⁶Вось гэтыя шэсьць ненавідзіць Гасподзь, нават сем, - агіда душы Яго:

¹⁷вочы ганарыстыя, язык хлусьлівы і рукі, што праліваюць нявінную кроў,

¹⁸сэрца, якое куе ліхія намыслы, ногі, якія шпарка бягуць да ліхадзейства,

¹⁹ілжывы сьведка, які хлусіць, і той, хто сее разлад між братамі.

²⁰Сыне мой! захоўвай запаведзі бацькі твайго і не адкідай настаўленьняў маці тваёй;

²¹навяжы іх назаўсёды на сэрца тваё, абвяжы імі шыю тваю.

²²Калі ты пойдзеш, яны накіруюць цябе; калі ляжаш спаць, будуць ахоўваць цябе; калі прачнешся, гутарыць будуць з табою:

²³бо запаведзь ёсьць сьветач, а навука - сьвятло, і павучальныя наказы - дарога жыцьця,

²⁴каб засьцерагчы цябе ад зласьлівай жанчыны, ад лісьлівага языка чужынкі.

²⁵Не пажадай хараства яе ў сэрцы тваім, і хай не завабіць яна цябе вейкамі сваімі;