7Пачатак мудрасьці - страх Гасподні; толькі дурні пагарджаюць мудрасьцю і настаўленьнем.
8Слухай, сыне мой, настаўленьне бацькі твайго, і не адкідай запавету маці тваёй:
9бо гэта - прыгожы вянок на галаву тваю і акраса на шыю тваю.
10Сыне мой! калі цябе будуць намаўляць грэшнікі, не згаджайся.
11Калі будуць казаць: «ідзі з намі, зробім засаду на кроў, падпільнуем бязгрэшнага і бязьвіннага,
12жывых праглынем іх, як апраметная, і - цэлых, як тых, што ў магілу сыходзяць;
13набяром усякага каштоўнага дабра, напоўнім дамы нашыя здабычаю;