13Неразумны сын - пагібель бацьку ягонаму, а сварлівая жонка - сьцёкавая рына.
14Дом і маёмасьць - спадчына ад бацькоў, а разумная жонка - ад Госпада.
15Гультайства наганяе дрымоту, і нядбайная душа будзе галадаць.
16Захавальнік запаведзі захоўвае душу сваю, а хто ня дбае пра шяхі свае - загіне.
17Міласэрны да беднага пазычае Госпаду; і Ён аддасьць яму за дабрачынства ягонае.
18Карай сына свайго, пакуль ёсьць надзея, і не абурайся крыкам ягоным.
19Чалавек вялікага гневу нясе пакараньне; бо, калі пашкадуеш яго, давядзецца табе яшчэ больш караць яго.
20Слухайся рады і прымай кару, каб зрабіцца табе пасьля мудрым.
21Шмат задумаў у сэрцы ў чалавека, але збудзецца толькі задуманае Госпадам.
22Радасьць чалавеку - дабрачыннасьць ягоная, і бедны чалавек лепшы, чым хлусьлівы.
23Страх Гасподні вядзе да жыцьця, і хто мае яго, заўсёды будзе задаволены, і ліха не спасьцігне яго.
24Гультай апускае руку сваю ў чару, і ня хоча данесьці яе да вуснаў сваіх.
25Калі ты пакараеш блюзьнера, дык і просты зробіцца разумным; і калі засьцеражэш разумнага, дык ён зразумее настаўленьне.
26Хто бацьку руйнуе і выганяе маці - сын бессаромны і ганебны.
27Перастань, сыне мой, слухаць угаворы ўхіліцца ад голасу розуму.
28Падступны сьведка зьдзекуецца з праўды, і вусны бязбожных глытаюць няпраўду.