ВЫСЛОЎІ 17:5-14

⁵Хто ганіць убогага, той ганіць Госпада ягонага; хто радуецца няшчасьцю, той не застаецца без пакараньня.

⁶Вянок старых - сыны сыноў, і словы дзяцей - бацькі іхнія.

⁷Ня прыстоіць неразумнаму важная прамова, тым болей знакамітаму - вусны ілжывыя.

⁸Хабар - каштоўны камень у вачах таго, хто валодае ім; куды ні зьвернецца ён, яму шчасьціць.

⁹Хто прыкрывае правіну - шукае любові; а хто зноў нагадвае пра яе, той праганяе сябра.

¹⁰На разумнага мацней дзее вымова, чым на неразумнага сто ўдараў.

¹¹Злосьнік шукае толькі зла; таму жорсткі анёл будзе пасланы супраць яго.

¹²Лепей сустрэць чалавеку мядзьведзіху зьбязьдзетненую, чым неразумнага ў дрымоце ягонай.

¹³Хто за дабро плаціць злом, ад дома таго не адыдзецца зло.

¹⁴Пачатак свары - як прарыў вады; пакінь свару раней, чым разгарыцца яна.