5Агіднае Госпаду сэрца пыхліўца; можна паручыцца, што ён не застанецца без пакараньня.
6Міласэрнасьцю і праўдаю ачышчаецца грэх, і страх Гасподні адводзіць ад ліха.
7Калі Госпаду падабаюцца шляхі чалавека, Ён і ворагаў яго прымірае зь ім.
8Лепш нямногае з праўдаю, чым вялікія прыбыткі з крыўдаю.
9Сэрца чалавека абдумвае свой шлях, а Гасподзь кіруе шэсьцем ягоным.
10У вуснах у цара - слова натхнёнае; вусны яго не павінны грашыць на судзе.
11Правільныя вагі і вагавыя шалі - ад Госпада; ад Яго ж усе гіры ў торбе.
12Агідная царам - дзея беззаконная, бо праўдай мацуецца трон.
13Прыемныя цару вусны праўдзівыя, а таго, хто гаворыць праўду, ён любіць.
14Царскі гнеў - весьнік сьмерці; а мудры чалавек умілажальвае яго.
15У ясным позірку цара - жыцьцё, і ўпадабаньне ягонае - як воблака з позьнім дажджом.