20Хто вядзе справу разумна, той знойдзе дабро, а хто спадзяецца на Госпада, той шчасны.
21Мудры сэрцам разумным назавецца, і салодкая мова дадасьць да навукі.
22Розум таму, хто мае яго, - крыніца жыцьця, а вучонасьць дурных - дурнота.
23Сэрца мудрага язык ягоны ўмудрае і памнажае веды ў вуснах ягоных.
24Прыемная мова - сотавы мёд, салодкая душы і гойная касьцям.
25Ёсьць шляхі, якія здаюцца чалавеку простымі, але канец іх - да сьмерці.
26Працаўнік працуе на сябе, бо панукае яго рот ягоны.
27Чалавек падступны намышляе благое, і на вуснах у яго нібы агонь палючы.
28Чалавек хітры сее разлад, а нагаворшчык разлучае сяброў.
29Чалавек зь нядобрымі намерамі разбэшчвае блізкага свайго і вядзе яго на дарогу благую;
30прыплюшчвае вочы, каб прыдумаць падступства; закусваючы губы сабе, чыніць зладзейства.
31Вянок славы - сівізна на дарозе праўды.
32Доўгацярплівы лепшы за адважнага, і той, хто валодае сабою, лепшы за заваёўніка горада.