Zebur 85:1-13

¹Neghmichilerning béshigha tapshurulup oqulsun dep, Korahning oghulliri üchün yézilghan küy: — Sen Öz zémininggha iltipat körsitip, Yaqupni sürgünlüktin qayturghaniding, i Perwerdigar.

²Xelqingning qebihlikini kechürüm qilip, Barliq gunahlirini yapqaniding. Sélah.

³Sen pütün qehringni ichingge qayturuwélip, Ghezipingning esheddiylikidin yan'ghanidingsen.

⁴Emdi bizni Öz yéninggha qayturghaysen, i nijatliqimiz bolghan Xuda! Bizge bolghan achchiqinggha hay bergeysen!

⁵Sen bizge ebediy ghezeplinemsen? Ewladtin-ewladqiche ghezipingni sozamsen?

⁶Xelqing Özüngdin shadlinishi üchün, Bizni qaytidin yéngilimamsen?

⁷Bizge özgermes muhebbitingni körsetkeysen, i Perwerdigar, Bizge nijatliqingni ata qilghaysen!

⁸Tengri Perwerdigarning némilerni deydighanliqigha qulaq salay; Chünki U Öz xelqige, Öz mömin bendilirige aman-xatirjemlikni sözleydu; Ular yene hamaqetlikke qaytmisun!

⁹Zéminimizda shan-shöhretning turushi üchün, Derheqiqet, Uningdin eyminidighanlargha Uning nijatliqi yéqindur;

¹⁰Özgermes muhebbet we heqiqet özara körüshti; Heqqaniyet we aman-xatirjemlik bir-birini söyüshti;  

¹¹Heqiqet yerdin ünüp chiqmaqta, Heqqaniyet ershlerdin qaraydu.

¹²Perwerdigar beriket béridu, Zéminimiz hosulini béridu;

¹³Heqqaniyet Uning aldida mangidu, Uning qedemlirige yol hazirlaydu!