Psalmen 31:10-21

¹⁰Mijn leven vliedt in jammer heen, In kermen mijn jaren; Mijn kracht is gebroken door mijn ellende, Mijn gebeente verdord.

¹¹Voor al mijn vijanden Ben ik een spot; Voor mijn buren een afschuw, Voor bekenden een schrik. Die mij op straat ziet, Vlucht voor mij weg;

¹²Als een dode ben ik uit de harten verbannen, Weggegooid als een pot.

¹³Ik hoor ze met elkander al fluisteren; Overal schrik om mij heen! Ze steken de hoofden bijeen, En smeden plannen, om mij te doden.

¹⁴Maar ik blijf op U hopen, o Jahweh, En zeggen: Gij zijt mijn God!

¹⁵Mijn lot blijft in uw handen liggen; Verlos mij van mijn vijand en vervolgers.

¹⁶Laat uw aanschijn lichten over uw dienaar; Red mij door uw genade.

¹⁷Jahweh, laat mij toch niet beschaamd komen staan: Want U roep ik aan. Neen, laat de bozen worden beschaamd en in het dodenrijk varen;

¹⁸Laat de leugenlippen verstommen, Die den gerechte durven tergen Met trots en verachting.

¹⁹Hoe groot is uw goedheid, o Jahweh, Die Gij hebt weggelegd voor hen, die U vrezen, Die Gij bewijst aan wie tot U vluchten, Voor het oog aller mensen.

²⁰Gij beschermt ze in de schuts van uw aanschijn Voor het sarren der mensen; Gij stelt ze veilig in uw tent Voor het kijven der tongen.

²¹Gezegend zij Jahweh! Want Hij heeft wonderen verricht Van zijn goedheid voor mij Ten tijde van nood.