139Ik word door ergernis verteerd, Omdat mijn vijanden uw woord vergeten;
140Maar uw bestel is beproefd als in vuur, En uw dienstknecht heeft het lief;
141En al ben ik maar klein en gering, Nooit wil ik uw bevelen vergeten.
142Ongerept blijft uw gerechtigheid voor eeuwig en immer, En waarachtig uw wet;
143Al treffen mij nood en ellende, Uw geboden zijn mijn verkwikking.
144Uw inzettingen zijn rechtvaardig voor eeuwig; Onderricht mij er in, opdat ik blijf leven!
145Ik roep met heel mijn hart: Jahweh verhoor mij! Uw inzettingen wil ik trouw onderhouden;
146Ik roep U aan: ach, kom mij te hulp, Om uw vermaningen te beleven.
147Ik ben met mijn smeken de dageraad vóór, Want ik smacht naar uw woord;
148En mijn ogen voorkomen de nachtwake, Om op te zien naar uw bestel.
149Hoor in uw goedheid mijn smeken, o Jahweh, En wek mij naar uw beschikking ten leven;
150Mijn listige vervolgers zijn al nabij, Maar ze houden zich ver van uw wet;
151Maar Gij ook, Jahweh, zijt nabij, En waarachtig zijn al uw geboden;
152Van oudsher ken ik uw bevelen, Want Gij hebt ze gegeven voor eeuwig!
153Aanschouw mijn ellende, en kom mij te hulp, Want nooit vergeet ik uw wet;
154Wees mijn verdediger en mijn beschermer, En doe mij leven naar uw bestel.
155Het heil blijft ver van de bozen verwijderd, Want ze zoeken uw inzettingen niet;
156Maar uw barmhartigheid, Jahweh, is groot, Wek mij ten leven naar uw woord.
Psalmen 119
Psalmen 119:139-156