Predikanto 4:7-11

⁷Kaj denove mi turniĝis, kaj vidis vantaĵon sub la suno:

⁸jen estas solulo, kaj neniun alian li havas; nek filon nek fraton li havas; kaj tamen ne havas finon lia laborado, kaj lia okulo ne povas satiĝi de riĉeco; por kiu do mi laboras kaj senigas mian animon de ĝuado? Ĉi tio ankaŭ estas vantaĵo kaj malbona afero.

⁹Pli bone estas al du ol al unu, ĉar ili havas bonan rekompencon por sia laborado.

¹⁰Ĉar se ili falos, unu levos la alian; sed ve al solulo, se li falos, kaj se ne estas alia, kiu lin levus.

¹¹Ankaŭ se du kuŝiĝas, estas al ili varme; sed unu — kiel li varmiĝos?