Obadia 1

1

¹Ang panan-awon ni Obadia. Ang Ginoo nga si Yahweh miingon niini mahitungod sa Edomea: Nadungog namo ang saysay gikan ni Yahweh, ug adunay tigpamaba nga gipadala ngadto sa mga nasod, nga nag-ingon, “Barog! Mobarog kita batok sa pakig-away kaniya!”

²Tan-awa, himoon ko ikaw nga gamay taliwala sa mga nasod, pagabiay-biayon ka gayod sa hilabihan.

³Nalimbongan ka sa garbo sa imong kasing-kasing, ikaw nga nagpuyo diha sa pangpang sa dagkong bato, sa imong puloy-anan nga naa sa hitaas; nga nag-ingon sa imong kasingkasing, “Kinsa man ang magdala kanako ngadto sa yuta?”

⁴Bisan tuod nga ang kataas sa imong kota sama sa agila, ug bisan tuod nahimotang ang imong salag taliwala sa kabituonan, pukanon ko ikaw gikan didto, nag-ingon si Yahweh.

⁵Kung ang tulisan moabot kanimo, kung ang kawatan moabot sa kagabhion (mapokan gayod ikaw!), dili ba sila mangawat ug paigo alang sa ilang kaugalingon? Kung ang tigtapok sa ubas moabot kanimo, dili ba sila magbilin ug hagdawonon?

⁶Gikawat ang kabtangan ni Esau, ug gikuha ang iyang mga tinago nga bahandi!

⁷Ang tanang kalalakin-an nga imong kaabin maoy maghatod kaninyo paingon sa utlanan. Ang kalalakin-an nga inyong mga higala maoy naglimbong kaninyo, ug modaug batok kaninyo. Sila nga mikaon sa inyong tinapay mihimo ug bitik alang kaninyo. Walay kaalam diha kaniya.

⁸Dili ba nianang adlawa, si Yahweh miingon, laglagon ko ang maalamong kalalakin-an nga gikan sa Edom, ug ang panabot gikan sa bungtod ni Esau?

⁹Ug mangalisang ang imong kusgang kalalakin-an, sa Teman, aron nga ang matag-tawo mangahanaw gikan sa bukid ni Esau pinaagi sa pagpatay.

¹⁰Tungod sa kabangis nga imong gihimo sa imong igsoon nga si Jacob, maputos ka sa kaulaw, ug mahanaw ka hangtod sa kahangtoran.

¹¹Sa adlaw nga ikaw motindog nga walay pagtagad, sa adlaw nga gidala sa mga dumuduong ang iyang katigayonan, ug nanulod ang mga langyaw sa iyang mga ganghaan, ug nag-ilogay sa Jerusalem, sama ra usab ikaw kanila.

¹²Apan ayaw paglipay sa adlaw sa imong igsoon, sa adlaw sa iyang kaalaotan, ug ayaw pagmaya taliwala sa mga katawhan sa Judah sa adlaw sa ilang pagkapokan; ayaw pagpanghambog sa adlaw sa ilang kalisdanan.

¹³Ayaw pagsulod sa ganghaan sa akong katawhan sa adlaw sa ilang katalagman; ayaw paglipay sa ilang kasakitan sa adlaw sa ilang katalagman, ayaw kawata ang ilang kabtangan sa adlaw sa ilang pagkaguba.

¹⁴Ug ayaw pagbarog diha sa nagsangang kadalanan, aron pagpatay sa iyang mga nangikyas; ug ayaw itugyan sa mga kaaway ang mga nakalahutay sa adlaw sa kalisdanan.

¹⁵Kay ang adlaw ni Yahweh haduol na sa tanang kanasoran. Ingon nga imong gibuhat, buhaton usab kini kanimo; ang imong mga binuhatan mobalik sa imong kaugalingong ulo.

¹⁶tungod kay miinom ka man diha sa akong balaang bukid, busa ang tanang kanasoran magpadayon usab sa pag-inom. Moinom sila, ug motulon, ingon nga daw wala sila namugna.

¹⁷Apan sa Bukid sa Sion anaa didto ang mga naka-ikyas, ug mahimo kining balaan; ug ang panimalay ni Jacob maoy manag-iya sa ilang kaugalingon nga gipanag-iyahan.

¹⁸Ang panimalay ni Jacob mahimong kalayo, ug ang panimalay ni Jose usa ka siga, ug ang panimalay ni Esau mahimong dagami, ug pagasunogon nila sila, ug magalamoy kanila. Walay makalingkawas ngadto sa panimalay ni Esau, kay si Yahweh mao ang nagsulti niini.

¹⁹Ug kadtong gikan sa Negeb mao ang manag-iya sa bukid ni Esau, ug kadtong anaa sa Sepela sila ang manag-iya sa yuta sa mga Filistihanon; ug manag-iya sila sa yuta ni Efraim, ug yuta sa Samaria; ug si Benjamin mao ang manag-iya sa Gilead.

²⁰Ang mga binihag nga katawhan niining nasod sa Israel manag-iya sa yuta sa Canaan paingon sa Zarefat. Ang mga binihag sa Jerusalem, nga anaa sa Sefarad, mao ang manag-iya sa siyudad sa Negeb.

²¹Ang mga magtatabang motungas sa bukid sa Sion aron hukman ang bukid ni Esau, ug ang gingharian ma-iya ni Yahweh.