2Kay gihupay na niya ang iyang kaugalingon, naghunahuna nga dili makita ang iyang sala ug dili pagadumtan.
3Makasasala ug malimbongon ang iyang mga pulong; dili niya buot nga mahimong maalamon ug magbuhat og maayo.
4Samtang naghigda siya sa iyang higdaanan, naglaraw siya sa pagpakasala; naglaraw siyag daotan nga paagi; dili niya isalikway ang daotan.
5Ang imong matinud-anong kasabotan, Yahweh, misangko sa kalangitan; ang imong kamaunongon misangko sa kapanganoran.
6Ang imong pagkamatarong nahisama sa bukid sa Dios; ang imong paghukom nahisama sa kinahiladman. Yahweh, gitipigan nimo ang katawhan ug ang mga mananap.
7Pagkabililhon sa imong matinud-anong kasabotan, Dios! Ang katawhan mopasilong sa landong sa imong mga pako.
8Mabuhong sila sa kadaghan sa pagkaon sa imong balay; gipainom nimo sila gikan sa suba sa imong bililhong mga panalangin.
9Kay ikaw man ang tinubdan sa kinabuhi; sa imong kahayag makita namo ang kahayag.
10Ipadayon gayod ang imong matinud-anong kasabotan niadtong nakaila kanimo, ug ang imong pagpanalipod niadtong mga matarong ang kasingkasing.
11Ayaw itugot ang tiil sa mapahitas-on nga moduol kanako. Ayaw itugot ang kamot sa mga daotan nga moabog kanako.
12Didto mapukan ang mga daotan; matumba sila ug dili na makabangon.