MEZMURLAR 78:3-67

³Duyduğumuzu, bildiğimizi, Atalarımızın bize anlattığını.

⁴Torunlarından bunları gizlemeyeceğiz; RAB'bin övgüye değer işlerini, Gücünü, yaptığı harikaları Gelecek kuşağa duyuracağız.

⁵RAB Yakup soyuna koşullar bildirdi, İsrail'e yasa koydu. Bunları çocuklarına öğretsinler diye Atalarımıza buyruk verdi.

⁶Öyle ki, gelecek kuşak, yeni doğacak çocuklar bilsinler, Onlar da kendi çocuklarına anlatsınlar,

⁷Tanrı'ya güven duysunlar, Tanrı'nın yaptıklarını unutmasınlar, O'nun buyruklarını yerine getirsinler;

⁸Ataları gibi inatçı, başkaldırıcı, Yüreği kararsız, Tanrı'ya sadakatsiz bir kuşak olmasınlar.

⁹Oklarla, yaylarla kuşanmış Efrayimoğulları Savaş günü sırtlarını döndüler.

¹⁰Tanrı'nın antlaşmasına uymadılar, O'nun yasasına göre yaşamayı reddettiler.

¹¹Unuttular O'nun işlerini, Kendilerine gösterdiği harikaları.

¹²Mısır'da, Soan bölgesinde Tanrı harikalar yapmıştı atalarının önünde.

¹³Denizi yarıp geçirmişti onları, Bir duvar gibi ayakta tutmuştu suları.

¹⁴Gündüz bulutla, Gece ateş ışığıyla onlara yol göstermişti.

¹⁵Çölde kayaları yarmış, Sanki dipsiz kaynaklardan Onlara kana kana su içirmişti.

¹⁶Kayadan akarsular fışkırtmış, Suları ırmak gibi akıtmıştı.

¹⁷Ama onlar çölde Yüceler Yücesi'ne başkaldırarak Günah işlemeye devam ettiler.

¹⁸Canlarının çektiği yiyeceği isteyerek İçlerinde Tanrı'yı denediler.

¹⁹“Tanrı çölde sofra kurabilir mi?” diyerek, Tanrı'ya karşı konuştular.

²⁰“Bak, kayaya vurunca sular fışkırdı, Dereler taştı. Peki, ekmek de verebilir mi, Et sağlayabilir mi halkına?”

²¹RAB bunu duyunca çok öfkelendi, Yakup'a ateş püskürdü, Öfkesi tırmandı İsrail'e karşı;

²²Çünkü Tanrı'ya inanmıyorlardı, O'nun kurtarıcılığına güvenmiyorlardı.

²³Yine de RAB buyruk verdi bulutlara, Kapaklarını açtı göklerin;

²⁴Man yağdırdı onları beslemek için, Göksel tahıl verdi onlara.

²⁵Meleklerin ekmeğini yedi her biri, Doyasıya yiyecek gönderdi onlara.

²⁶Doğu rüzgarını estirdi göklerde, Gücüyle güney rüzgarına yol gösterdi.

²⁷Toz gibi et yağdırdı başlarına, Deniz kumu kadar kuş;

²⁸Ordugahlarının ortasına, Konakladıkları yerin çevresine düşürdü.

²⁹Yediler, tıka basa doydular, İsteklerini yerine getirdi Tanrı.

³⁰Ancak onlar isteklerine doymadan, Daha ağızları doluyken,

³¹Tanrı'nın öfkesi parladı üzerlerine. En güçlülerini öldürdü, Yere serdi İsrail yiğitlerini.

³²Yine de günah işlemeye devam ettiler, O'nun harikalarına inanmadılar.

³³Bu yüzden Tanrı onların günlerini boşluk, Yıllarını dehşet içinde bitirdi.

³⁴Tanrı onları öldürdükçe O'na yönelmeye, İstekle O'nu yeniden aramaya başlıyorlardı.

³⁵Tanrı'nın kayaları olduğunu, Yüce Tanrı'nın kurtarıcıları olduğunu anımsıyorlardı.

³⁶Oysa ağızlarıyla O'na yaltaklanıyor, Dilleriyle yalan söylüyorlardı.

³⁷O'na yürekten bağlı değillerdi, Antlaşmasına sadık kalmadılar.

³⁸Yine de Tanrı sevecendi, Suçlarını bağışlıyor, onları yok etmiyordu; Çok kez öfkesini tuttu, Bütün gazabını göstermedi.

³⁹Onların yalnızca insan olduğunu anımsadı, Geçip giden, dönmeyen bir rüzgar gibi.

⁴⁰Çölde kaç kez O'na başkaldırdılar, Issız yerlerde O'nu gücendirdiler!

⁴¹Defalarca denediler Tanrı'yı, İncittiler İsrail'in Kutsalı'nı.

⁴²Anımsamadılar O'nun güçlü elini, Kendilerini düşmandan kurtardığı günü,

⁴³Mısır'da gösterdiği belirtileri, Soan bölgesinde yaptığı şaşılası işleri.

⁴⁴Mısır'ın kanallarını kana çevirdi, Sularını içemediler.

⁴⁵Gönderdiği at sinekleri yedi halkı, Gönderdiği kurbağalar yok etti ülkeyi.

⁴⁶Ekinlerini tırtıllara, Emeklerinin ürününü çekirgelere verdi.

⁴⁷Asmalarını doluyla, Yabanıl incir ağaçlarını iri dolu taneleriyle yok etti.

⁴⁸Büyükbaş hayvanlarını kırgına, Küçükbaş hayvanlarını yıldırıma teslim etti.

⁴⁹Üzerlerine kızgın öfkesini, Gazap, hışım, bela Ve bir alay kötülük meleği gönderdi.

⁵⁰Yol verdi öfkesine, Canlarını ölümden esirgemedi, Onları salgın hastalığın pençesine düşürdü.

⁵¹Mısır'da bütün ilk doğanları, Ham'ın çadırlarında bütün ilk çocukları vurdu.

⁵²Kendi halkını davar gibi götürdü, Çölde onları bir sürü gibi güttü.

⁵³Onlara güvenlik içinde yol gösterdi, korkmadılar; Düşmanlarınıysa deniz yuttu.

⁵⁴Böylece onları kendi kutsal topraklarının sınırına, Sağ elinin kazandığı dağlık bölgeye getirdi.

⁵⁵Önlerinden ulusları kovdu, Mülk olarak topraklarını İsrail oymakları arasında bölüştürdü. Halkını konutlarına yerleştirdi.

⁵⁶Ama onlar yüce Tanrı'yı denediler, O'na başkaldırdılar, Koşullarına uymadılar.

⁵⁷Döneklik edip ataları gibi ihanet ettiler, Güvenilmez bir yay gibi bozuk çıktılar.

⁵⁸Puta taptıkları yerlerle O'nu kızdırdılar, Putlarıyla O'nu kıskandırdılar.

⁵⁹Tanrı bunları duyunca çok öfkelendi, İsrail'i büsbütün reddetti.

⁶⁰İnsanlar arasında kurduğu çadırı, Şilo'daki konutunu terk etti.

⁶¹Kudretini tutsaklığa, Görkemini düşman eline teslim etti.

⁶²Halkını kılıç önüne sürdü, Öfkesini kendi halkından çıkardı.

⁶³Gençlerini ateş yuttu, Kızlarına düğün türküsü söylenmez oldu.

⁶⁴Kâhinleri kılıç altında öldü, Dul kadınları ağlayamadı.

⁶⁵O zaman Rab uykudan uyanır gibi, Şarabın rehavetinden ayılan bir yiğit gibi oldu.

⁶⁶Düşmanlarını püskürttü, Onları sonsuz utanca boğdu.

⁶⁷Tanrı Yusuf soyunu reddetti, Efrayim oymağını seçmedi;