19“Tanrı çölde sofra kurabilir mi?” diyerek, Tanrı'ya karşı konuştular.
20“Bak, kayaya vurunca sular fışkırdı, Dereler taştı. Peki, ekmek de verebilir mi, Et sağlayabilir mi halkına?”
21RAB bunu duyunca çok öfkelendi, Yakup'a ateş püskürdü, Öfkesi tırmandı İsrail'e karşı;
22Çünkü Tanrı'ya inanmıyorlardı, O'nun kurtarıcılığına güvenmiyorlardı.
23Yine de RAB buyruk verdi bulutlara, Kapaklarını açtı göklerin;
24Man yağdırdı onları beslemek için, Göksel tahıl verdi onlara.
25Meleklerin ekmeğini yedi her biri, Doyasıya yiyecek gönderdi onlara.
26Doğu rüzgarını estirdi göklerde, Gücüyle güney rüzgarına yol gösterdi.
27Toz gibi et yağdırdı başlarına, Deniz kumu kadar kuş;
28Ordugahlarının ortasına, Konakladıkları yerin çevresine düşürdü.
29Yediler, tıka basa doydular, İsteklerini yerine getirdi Tanrı.
30Ancak onlar isteklerine doymadan, Daha ağızları doluyken,
31Tanrı'nın öfkesi parladı üzerlerine. En güçlülerini öldürdü, Yere serdi İsrail yiğitlerini.
32Yine de günah işlemeye devam ettiler, O'nun harikalarına inanmadılar.
33Bu yüzden Tanrı onların günlerini boşluk, Yıllarını dehşet içinde bitirdi.
34Tanrı onları öldürdükçe O'na yönelmeye, İstekle O'nu yeniden aramaya başlıyorlardı.
35Tanrı'nın kayaları olduğunu, Yüce Tanrı'nın kurtarıcıları olduğunu anımsıyorlardı.
36Oysa ağızlarıyla O'na yaltaklanıyor, Dilleriyle yalan söylüyorlardı.
37O'na yürekten bağlı değillerdi, Antlaşmasına sadık kalmadılar.
38Yine de Tanrı sevecendi, Suçlarını bağışlıyor, onları yok etmiyordu; Çok kez öfkesini tuttu, Bütün gazabını göstermedi.
39Onların yalnızca insan olduğunu anımsadı, Geçip giden, dönmeyen bir rüzgar gibi.
40Çölde kaç kez O'na başkaldırdılar, Issız yerlerde O'nu gücendirdiler!
41Defalarca denediler Tanrı'yı, İncittiler İsrail'in Kutsalı'nı.
42Anımsamadılar O'nun güçlü elini, Kendilerini düşmandan kurtardığı günü,
43Mısır'da gösterdiği belirtileri, Soan bölgesinde yaptığı şaşılası işleri.
44Mısır'ın kanallarını kana çevirdi, Sularını içemediler.
45Gönderdiği at sinekleri yedi halkı, Gönderdiği kurbağalar yok etti ülkeyi.
46Ekinlerini tırtıllara, Emeklerinin ürününü çekirgelere verdi.
47Asmalarını doluyla, Yabanıl incir ağaçlarını iri dolu taneleriyle yok etti.
48Büyükbaş hayvanlarını kırgına, Küçükbaş hayvanlarını yıldırıma teslim etti.
49Üzerlerine kızgın öfkesini, Gazap, hışım, bela Ve bir alay kötülük meleği gönderdi.
50Yol verdi öfkesine, Canlarını ölümden esirgemedi, Onları salgın hastalığın pençesine düşürdü.
51Mısır'da bütün ilk doğanları, Ham'ın çadırlarında bütün ilk çocukları vurdu.
52Kendi halkını davar gibi götürdü, Çölde onları bir sürü gibi güttü.
53Onlara güvenlik içinde yol gösterdi, korkmadılar; Düşmanlarınıysa deniz yuttu.