3Kaldır mızrağını, kargını beni kovalayanlara, “Seni ben kurtarırım” de bana!
4Canıma kastedenler utanıp rezil olsun! Utançla geri çekilsin bana kötülük düşünenler!
5Rüzgarın sürüklediği saman çöpüne dönsünler, RAB'bin meleği artlarına düşsün!
6Karanlık ve kaygan olsun yolları, RAB'bin meleği kovalasın onları!
7Madem neden yokken bana gizli ağlar kurdular, Nedensiz çukur kazdılar,
8Başlarına habersiz felaket gelsin, Gizledikleri ağa kendileri tutulsun, Felakete uğrasınlar.
9O zaman RAB'de sevinç bulacağım, Beni kurtardığı için coşacağım.
10Bütün varlığımla şöyle diyeceğim: “Senin gibisi var mı, ya RAB, Mazlumu zorbanın elinden, Mazlumu ve yoksulu soyguncudan kurtaran?”
11Kötü niyetli tanıklar türüyor, Bilmediğim konuları soruyorlar.
12İyiliğime karşı kötülük ediyor, Yalnızlığa itiyorlar beni.
13Oysa onlar hastalanınca ben çula sarınır, Oruç tutup alçakgönüllü olurdum. Duam yanıtsız kalınca, Bir dost, bir kardeş yitirmiş gibi dolaşırdım. Kederden belim bükülürdü, Annesi için yas tutan biri gibi.