3 Kaldır mızrağını, kargını beni kovalayanlara, “Seni ben kurtarırım” de bana!
4 Canıma kastedenler utanıp rezil olsun! Utançla geri çekilsin bana kötülük düşünenler!
5 Rüzgarın sürüklediği saman çöpüne dönsünler, RAB'bin meleği artlarına düşsün!
6 Karanlık ve kaygan olsun yolları, RAB'bin meleği kovalasın onları!
7 Madem neden yokken bana gizli ağlar kurdular, Nedensiz çukur kazdılar,
8 Başlarına habersiz felaket gelsin, Gizledikleri ağa kendileri tutulsun, Felakete uğrasınlar.
9 O zaman RAB'de sevinç bulacağım, Beni kurtardığı için coşacağım.
10 Bütün varlığımla şöyle diyeceğim: “Senin gibisi var mı, ya RAB, Mazlumu zorbanın elinden, Mazlumu ve yoksulu soyguncudan kurtaran?”
11 Kötü niyetli tanıklar türüyor, Bilmediğim konuları soruyorlar.
12 İyiliğime karşı kötülük ediyor, Yalnızlığa itiyorlar beni.
13 Oysa onlar hastalanınca ben çula sarınır, Oruç tutup alçakgönüllü olurdum. Duam yanıtsız kalınca, Bir dost, bir kardeş yitirmiş gibi dolaşırdım. Kederden belim bükülürdü, Annesi için yas tutan biri gibi.
