Luka 14:5-21

⁵A alor zăće: “Ćinje dăla voj sămbătă nu ukrjază? Akă ăn bijatu ili vol kadje ăn puc, nu s l skutjec odma?”

⁶Na vut p aja će s zăkă.

⁷Avuzut k gostjamja birjaštje majbun lok la astal, lja zăs:

⁸Kănd njeko t kjamă ăn svatov, nu la počasni lok la astal. Će ako je kimat njeko maj bun d tinje?

⁹Gazda s c zăkă: “Skual š las lokusta alu omusta!” Atunća s fi, sramotit, mora s šăz p lok karje arămas gol la karje alu astaluluj.

¹⁰Nego kănd t njeko kjamă, ja zadnji lok la astal. Kănd gazda t vidja, vinje la tinje š zăće: “Ortakulje, capreprimit maj bun lok la astal.” Aša c pokazaštje čast la tuată lumja karje je kimată.

¹¹Ćinje p je săngur adrikă, s fije ponizăt, a ćinje je ponizăt s fije drikat.”

¹²Atunća saokrenit la gazdă karje la kimat š ja zăs: “Kănd fać ručaku ili večera, nu kima p ortaći alji tej, p fracă, p familija nić komšiji alji bugac. Daja će c tuarće zajamu.

¹³Njego kjamă p lumja karje je sărać, bulnav, slabj š karje nu vjadj.

¹⁴Je narje ku ćaja s c tuarkă zajamu. Ku aja t blagoslovjaštje Dimizov, jer Dimizov s t nagradjeskă, kănd fi vrjamja d uskrsnuće d pravedni lumej.”

¹⁵Kănd auzăt unu d lumje karje asužut la astal, astrigat: “Blago alu ăla karje fi blagoslovit ăn cara alu Dimizov!”

¹⁶Isusu ja zăs: “Njeki om afukut marje nută š akimat p mulc lumje.

¹⁷Kănd vičera afost sprimită, atrimjes p argacă s zăkă alu gostjamjej p karje akimat: “Tot je gata. Vinjic!”

¹⁸Ali toc je apočinit s zăkă k nu puatje svije. Unu zăće alu argatuluj: Akuprat njeka njivă š mora s pljek s uvjed. Mărog d tinje, oprostjaštjem.”

¹⁹Altu zăće alu argatuluj: Akuprat akum ćinjć (5) parurj d volurj š mora s lji pribjesk. Mărog d tinje, oprostjaštjem.”

²⁰Aldă trje zăće alu argatuluj: Akuma ma surat, š nu pot s viuv.”

²¹Argatu sators š arubit alu aluj gospodaruće ja zăs je. Domaćnu pa aja sanikăžăt š zăće alu argatuluj: “Fuđ p ulica alu trguluj š p trgovinj š duj p prosijaći, p lumja karje bulnavj, slabj š p lumja karje nu vjadje.”